του Θανάση Αγγελή Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, το Πάσχα θα έχει δύο εβδομάδες των Παθών. Η πρώτη εβδομάδα των Παθών είναι του Κυρίου, με αποκορύφωνα το θείο δράμα της Σταύρωσης και κατόπιν την Ανάσταση. Η δεύτερη εβδομάδα των παθών, είναι αυτή που θα ακολουθήσει μετά τη Λαμπρή. Σ’ αυτή, θα ανακοινωθούν μέτρα που θα μας οδηγήσουν σε Γολγοθά, χωρίς να μπορεί κάποιος να προσδιορίσει πότε θα υπάρξει Ανάσταση. Ο Κοινοβουλευτισμός αυτή τη στιγμή διακατέχεται από ίντριγκες, δολοπλοκίες, μηχανορραφίες, αμφισβητήσεις των πάντων για τα πάντα. Εξαγγελίες μέτρων, που υποτίθεται ότι θα μας βγάλουν από την κρίση, ακυρώνονται, πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών. Νέα μέτρα, πιο σκληρά, ακολουθούν στη συνέχεια, με κοστούμια ραμμένα από τους μόδιστρους της τρόικας, χωρίς να υπάρχει έστω και στο ελάχιστο το μέτρο της ευπρέπειας. Η χώρα καταλήφθηκε από ξένες δυνάμεις, χωρίς να πέσει ούτε μια «ντουφεκιά» ή στο ελάχιστο, μια αυτοκτονία κάποιου από αυτούς που οδήγησαν το τρένο. Όταν η πατρίδα μας υπέκυψε στη Γερμανική λαίλαπα το 1941, ο τότε δοτός πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής, αν και δεν ήταν υπαίτιος για την κατάρρευση της χώρας (μόλις δύο μήνες θητεία) αυτοκτόνησε μέσα στο γραφείο του ανήμερα την Μ. Παρασκευή (18 Απριλίου 1941). Έκτοτε, ουδείς πολιτικής στη μεταγενέστερη ιστορία είχε το θάρρος να αναλάβει τις ευθύνες των λαθών του… Σήμερα, πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για τα λάθη τους στο παρελθόν. Αυτοτιμωρία, λοιπόν. Εκτός και αν πρέπει να αυτοκτονήσουμε όλοι οι Έλληνες γιατί «τα φάγαμε μαζί». Ποιος είναι ο Ιούδας σήμερα; Είναι μόνο ένας; Σίγουρα, είναι πολλοί αυτοί που πρόδωσαν την πατρίδα, εξαπατώντας και καπηλευόμενοι την ψήφο αυτών που τους έδωσαν την εξουσία. Ίσως και να μην επαρκούν οι συκιές που υπάρχουν στην πατρίδα ως ικριώματα για τους Ιούδες αυτόχειρες. Εμφανίζονται ως μάγοι με δώρα κάθε προεκλογική περίοδο και στη συνέχεια, Ηρώδης, αφανίζοντας με τις πολιτικές τους κάθε προοπτική για τη χώρα. Φεύγουν οι νέοι στο εξωτερικό για να γλιτώσουν από το σύγχρονο Ηρώδη, όπως και πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Τα λουλούδια της άνοιξης που κάποτε ευωδίαζαν, έγιναν νεκρολούλουδα πάνω στο άταφο πτώμα της πατρίδας μας, σκελετωμένο από αυτούς που υποτίθεται ότι θα έφερναν το φάρμακο της γιατρειάς. Επειδή, όμως, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί σαν τον Ιούδα, οι λοιποί έπραξαν ως οι «μωρές παρθένες» και φθάσαμε στο σήμερα, να ζητούν «έλαιο» από τους μη έχοντες και κατέχοντες. Σε μυστικούς δείπνους, λαμβάνοντας αποφάσεις για τα μελλούμενα, χωρίς ο λαός να γνωρίζει τι του ξημερώνει. Νίπτουν πολλοί τα αργυράνητα χέρια τους ως σύγχρονοι Πιλάτοι, γνωρίζοντας ότι η Νέμεσις δεν είναι μόνο τυφλή, αλλά κωφάλαλη και ποδηγετημένη από τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία. Εξευτελίσθηκε η χώρα, περιφερόμενη με ακάνθινο στέφανο, χλευαζόμενη από εχθρούς και φίλους, που μας βλέπουν ως επαίτες με σείοντα μανδήλιο. Σε λίγες ημέρες ακόμη και αυτόν τον τελευταίο εναπομείναντα Μαιανδρικό χιτώνα της προαιώνιας λευτεριάς, θα δούμε να εκτίθεται στα δημοπρατήρια της τρόικας. Πριν λίγους μήνες, όπλο από τη θήκη φοβερίζοντες ως η γαλή τον ποιμενικό κύνα, αλλά πριν Στρος Καν λαλήσει τρεις, εμφανίσθηκαν δηλωσίες, απαρνητές και λιγόψυχοι. Τελώνες και Φαρισαίοι δε σας μισούμε απλά, σας λυπόμαστε, γιατί θα έρθει σύντομα η μέρα που θα μαλώνετε στην είσοδο κάποιου αεροπλάνου, όπως «συνωστήθηκαν» οι Έλληνες στην παραλία της Σμύρνης. Καλή Ανάσταση Έλληνες… ΥΓ.Όσοι έχετε τη δυνατότητα, βοηθήστε τους αναξιοπαθούντες αυτές τις Άγιες μέρες. Να ξέρετε πως όταν δίνει το χέρι, κερδίζει η καρδιά
