του
Γιάννη Λ. Πολίτη
Χάσαμε πολλά: Δουλειές, συντάξεις, ασφάλεια, χρήματα, σπίτια, ψυχική υγεία και τον … ύπνο μας. Τζογάραμε και ό,τι πολυτιμότερο είχαμε, τη δημοκρατική σταθερότητα. Παραδώσαμε, μέσα σε τέσσερα χρόνια, τη χώρα σε μια συμμορία κατσαπλιάδων νεοναζί, η οποία επιχείρησε να υποκαταστήσει το κράτος. Ως εδώ. Τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει περίπτωση στο εξής να ανεχθεί κανείς σε αυτόν τον τόπο – δεξιός, αριστερός, ευρωπαϊστής, αντιευρωπαίος – την επιβολή νέου μνημονίου. Το παιχνίδι με τη μανιακή αριθμολαγνία έκλεισε τον κύκλο του. Πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι αξιωματούχοι ερμηνεύουν την αθροιστική δημοσκοπική υπεροχή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ως ένδειξη της αποδοχής της πολιτικής τους. Είναι ένδειξη απίστευτης υπομονής της κοινωνίας, η οποία έφτασε στα όριά της. Όποιος στη συγκυβέρνηση ονειρεύεται να φέρει ξανά την τρόικα την ερχόμενη Άνοιξη από την πίσω πόρτα, ζει σε άλλο κόσμο και θα φύγει νύχτα από το παράθυρο. Μια ακόμη εξαγγελία για νέους, δήθεν, έκτακτους φόρους και μειώσεις συντάξεων για να τιναχτεί το σύμπαν στον αέρα. Και εφόσον οι δανειστές μας δεν καταλαβαίνουν την τερατογένεση που δημιούργησαν στο πειραματόζωο Ελλάδα, μία είναι η απάντηση. Η πολιτική ηγεσία να πατήσει στα πόδια της και να μετατρέψει σε πραγματικό σύνθημα και απαίτηση εκείνο το παλιό πυροτέχνημα του ΠΑΣΟΚ που το πήρε ο άνεμος: “ Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε».
