ΕΝΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΕ ΜΠΛΟΥ ΤΖΙΝ
Ο “άλλος” Κώστας Δρακονταειδής
Συνέντευξη στην
Μυρσίνη Τσίγκου
Δυσκολεύτηκε αρκετά να χωρέσει στο πρόγραμμά του μια συνέντευξη. Καταφέραμε να την κλείσουμε για μια Κυριακή στο γραφείο του. Το Διοικητήριο κλειστό εκείνη την ημέρα, οπότε ο Δήμαρχος μας ανοίγει από την πίσω πλευρά του κτηρίου. Ανάμεσα σε χαρτιά και φακέλους, φαίνεται πώς βρίσκεται εκεί από νωρίς. Προσφέρετε να κεράσει καφέ και είναι έτοιμος να ξεκινήσουμε.
Η θητεία του μετράει σχεδόν τέσσερις μήνες. Και η αλήθεια είναι ότι πολλοί στη θέση μας θα ήθελαν να μάθουν για την πορεία έργων, για τα σχέδια της Δημοτικής Αρχής, για τον χειρισμό διαφόρων προβλημάτων. Επιλέξαμε να μην θίξουμε κανένα από αυτά τα ζήτημα. Σκοπός μας ήταν να πάρουμε μια γεύση για την ανθρώπινη πλευρά του κ. Δρακονταειδή. Ενός ανθρώπου που, αν μη τι άλλο, θα εκπροσωπεί όλους εμάς για τα επόμενα 5 χρόνια.
Η λίστα των ερωτήσεών μας μεγάλη. Είναι τόσα πολλά που θέλει κανείς να μάθει όταν έχει απέναντί του ένα δημόσιο πρόσωπο. Η συζήτηση κύλησε σε χαλαρό κλίμα και ο Δήμαρχος απάντησε σε όλα μας τα ερωτηματικά. Γέλασε με ερωτήσεις μας, σοβάρεψε απαντώντας άλλες και μας μίλησε με ειλικρίνεια. Δήλωσε οργανωτικός, ψύχραιμος, τελειομανής και ερωτευμένος με τη Λευκάδα. Μας αποκάλυψε τα προσωπικά του ενδιαφέροντα και δεν δίστασε να μας βάλει για λίγο στην καθημερινότητά του. Μας οδήγησε σε τόπους που τον χαλαρώνουν και τον μαγεύουν και μοιράστηκε μαζί μας σκέψεις και “θέλω” ενός απλού ανθρώπου, ενός ακόμη δημότη αυτού του τόπου:
Γιατί στο Δημαρχείο Κυριακή;
Γενικώς ως χαρακτήρας είμαι έτσι. Όταν αναλαμβάνω κάτι, και στην προσωπική μου ζωή, από το πιο απλό μέχρι το πιο δύσκολο, θέλω να το φέρνω εις πέρας. Υπό αυτή την έννοια, είμαι εργασιομανής γενικώς. Αν σε όλα αυτά, προσθέσετε και τη δυσκολία της θέσης, αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος να μη δουλεύει επτά ημέρες την εβδομάδα, αν θέλει να τα βγάλει πέρα. Γιαυτό είμαι συνεχώς εδώ, όπως και άλλοι συνεργάτες μου. Οι μόνες ώρες που λείπω είναι όταν είμαι σε κάποιο χωριό για κάποιο πρόβλημα.
24 ώρες το 24ωρο Δήμαρχος, δηλαδή;
Για να είμαστε δίκαιοι, θα έλεγα 18 ώρες τουλάχιστον. Κάποιες ώρες πρέπει να ξεκουράζεται ο άνθρωπος.
Πώς είναι οι πρώτοι μήνες της θητείας σας;
Όπως τους περίμενα. Η θέση των Δημάρχων όλης της χώρας, όπως και της Λευκάδας, είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η δυσκολία πηγάζει από πολύ συγκεκριμένες πολιτικές που έχουν φέρει τους Δήμους σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Επιπλέον -και δεν πρέπει να το κρύψουμε αυτό- είναι και οι ευθύνες που είχαν κάμποσοι Δήμαρχοι στη χώρα μας, αλλά και στη Λευκάδα. Βασισμένοι σε “χρυσές εποχές”, με την έννοια ότι η χρηματοδότηση ήταν πολύ πιο απλόχερη, δεν μπόρεσαν να οργανώσουν καλύτερα το Δήμο, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικός για τους πολίτες. Δεν υποτιμώ τις προσπάθειες που έγιναν. Παρόλα αυτά, κατά τη γνώμη μου, σε καμία περίπτωση αυτές δεν φτάνουν.
Σας αγχώνει αυτή τη κατάσταση που περιγράφετε;
Σε όλα αυτά παίζει καθοριστικό ρόλο ο χαρακτήρας. Από άποψη χαρακτήρα, λοιπόν, είμαι ένας άνθρωπος εξαιρετικά ψύχραιμος. Προφανώς, ζητήματα και προβλήματα που καθημερινά προκύπτουν σου δημιουργούν ένα άγχος. Το άγχος, όμως, δεν με πνίγει. Μπορώ να αντιμετωπίζω με ψυχραιμία την καθημερινότητα και τα προβλήματα που προκύπτουν. Αυτό είναι και το μήνυμα που στέλνω και στη Δημοτική μας ομάδα, οι οποίοι κι αυτοί, το πρώτο διάστημα, αγχώθηκαν και ήταν λογικό. Αυτό που κυριαρχεί στο σώμα της Δημοτικής ομάδας, πια, είναι η ανάγκη για δουλειά. Το άγχος είναι πλέον δευτερεύον.
Έχει επηρεάσει η νέα σας θέση τον τρόπο που σκέφτεστε ή που διαχειρίζεστε καταστάσεις;
Όταν προσπαθείς να διαχειριστείς πράγματα από μέσα, η οπτική γωνία ενδεχομένως να αλλάζει. Είναι πολύ σημαντικό, όμως, να μην ανατρέπεται η οπτική γωνία. Δηλαδή, να ξέρεις πριν αναλάβεις ως Δήμαρχος, ποιες είναι οι δυσκολίες και το αντικείμενο που έχεις να διαχειριστείς. Υπό αυτή την έννοια, η οπτική γωνία κάτω από την οποία βλέπω τα πράγματα ως Δήμαρχος πια, δεν έχει αλλάξει. Αυτά που αντιμετωπίζω, αυτά περίμενα. Προφανώς συσσωρεύω εμπειρία κι εγώ, μέσα από μια διαρκή γνώση που προστίθεται καθημερινά, προσπαθώντας να βρω πλευρές για τη λειτουργία, συγκρότηση και οργάνωση του Δήμου.
Στον πολύ λίγο, όπως είπατε, ελεύθερο χρόνο σας, τι επιλέγετε να κάνετε;
Δεν είμαι μόνο Δήμαρχος. Έχω και προσωπική ζωή και κυρίως οικογένεια. Τον λίγο ελεύθερο χρόνο που έχω, τον διαθέτω στην οικογένειά μου.
Πώς χαλαρώνετε μετά από μια δύσκολη μέρα;
Με τον τρόπο που σας είπα. Έχοντας τη δυνατότητα, έστω και τις ελάχιστες ώρες που απομένουν και κυρίως αργά το βράδυ, να τις περνάω στο σπίτι μου, με την οικογένειά μου και κυρίως με τη γυναίκα μου -μιας και τα παιδιά μου είναι αυτόνομα πλέον. Μερικές φορές μοιράζομαι μαζί τους και θέματα του Δήμου, γιατί δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό. Μέσα από αυτή την κουβέντα, πιστέψτε με, νιώθω κι εγώ καλύτερα, νιώθω ότι στηρίζομαι από την οικογένειά μου. Σε προσωπικό επίπεδο, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Να νιώθεις, δηλαδή, ότι σε στηρίζει η οικογένειά σου σε αυτά που κάνεις.
Χόμπι υπάρχουν;
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ενδιαφέροντα. Προφανώς κι εγώ έχω. Πέρα από τα ζητήματα που αφορούν το Δήμο, μου αρέσει να ασχολούμαι με θέματα που βοηθούν την επιστημονική μου γνώση. Ιδιαίτερα μου αρέσουν η αστρονομία και η αρχαιολογία. Βεβαίως, υπάρχουν και ενδιαφέρονται άλλου είδους, όπως για παράδειγμα μου αρέσει το ψάρεμα με καθετή ή να ασχολούμαι με τον κήπο ζαρζαβατικών που διατηρούσα μέχρι και πέρσι στο σπίτι μου. Όλα αυτά τα χρόνια, βέβαια, τα κάνω όσο μου επιτρέπει ο ελεύθερος χρόνος μου.
Τι είναι αυτό που -πέρα από την ιδιότητά σας και την ενασχόλησή σας με τα κοινά- ως δημότης θα θέλατε να αλλάξει στον τόπο μας;
Το πρώτο που θα έλεγα -και δεν είναι καθόλου πρωτότυπο- είναι ότι θα ήθελα να αλλάξει η καθημερινότητά μας. Να βελτιωθεί, δηλαδή, η ζωή μας. Βήμα-βήμα, γιατί οι συνθήκες είναι δύσκολες, αλλά είναι το πρώτο που βάζω στην ατζέντα μου. Το δεύτερο είναι ένα όνειρό μου: να αλλάξει ο τρόπος που λειτουργεί συνολικά ο Δήμος μας. Είμαστε ένας Δήμος που επιβιώνει κυρίως από το τουριστικό προϊόν και επειδή έχουν γίνει πολλά λάθη όλα αυτά τα χρόνια ως προς τον σχεδιασμό, θα ήθελα να αλλάξει αυτό το τουριστικό μοντέλο που υπάρχει, ώστε η Λευκάδα να γίνει τόπος προορισμού. Όχι απλώς ένας τόπος μαζικού τουρισμού. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Και αυτό που δεν θα αλλάζατε με τίποτα;
Φυσικά, πριν και πέρα από όλα, το φυσικό της περιβάλλον. Νομίζω ότι ο τόπος είναι ευλογημένος. Πολλές φορές κι εμείς οι ίδιοι που τον βιώνουμε εδώ καθημερινά, δεν το καταλαβαίνουμε, κάτω από την πίεση της καθημερινότητας, της ίδιας της ζωής. Αυτό, λοιπόν, δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Γιαυτό και τα περίπου 18 χρόνια που ζούσα εκτός Λευκάδας, ποτέ δεν με έκαναν να αποδεχτώ ότι θα είμαι μακριά από τη Λευκάδα. Με νύχια και με δόντια πάλευα να επιστρέψω και ευτυχώς τα κατάφερα.
Ως άτομο, τι κάνετε έμπρακτα για την προστασία του περιβάλλοντος;
Είμαι ένας άνθρωπος που, από άποψη κουλτούρας, έχω μια ευαισθησία στα ζητήματα του περιβάλλοντος. Και επειδή είμαι ένας άνθρωπος που προσπαθώ να κάνω πράξη ό,τι θέλω, δεν θα με δείτε ποτέ να κάνω κάτι που θα πληγώσει το περιβάλλον. Για εμένα το περιβάλλον είναι ζήτημα παιδείας. Δεν θυμάμαι τον εαυτό να πετάει ποτέ το οποιοδήποτε σκουπίδι στο δρόμο και αυτό συμβαίνει από το παιδικά μου χρόνια. Από την άποψη της παιδείας, λοιπόν, θεωρώ ότι δεν κάνω κάτι που βλάπτει το περιβάλλον, όσο αυτό μου επιτρέπεται με βάση τις δυνάμεις μου. Πέρα από αυτό και λόγω της ιδιότητάς μου πια, το πεδίο διευρύνεται. Κρατήστε ως κεντρική μου σκέψη πως ό,τι προσπαθούμε να κάνουμε αποσκοπούν σε αυτό, στην προστασία του περιβάλλοντος. Δεν είναι τυχαίο ότι πρώτη μας προτεραιότητα, μετά τα ζητήματα της καθημερινότητας, είναι αυτό των απορριμάτων και της αναβάθμισης του βιολογικού καθαρισμού. Επομένως, το περιβάλλον είναι και στην πράξη προτεραιότητά μου.
Πώς αντιδράτε αν δείτε ένα αναληθές δημοσίευμα για εσάς ή για την Δημοτική Αρχή;
Με ψυχραιμία. Τα περισσότερα από αυτά που γράφονται στον Τύπο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Μάλιστα έχω κι ένα “παράπονο”. Όταν κάποιος γράφει κάτι για κάποιο θέμα που αφορά το Δήμο, πριν το γράψει θα ήταν ωφέλιμο και για τον ίδιο αλλά και για τους πολίτες, να ζητήσει και τη γνώμη της Δημοτικής Αρχής. Κάτι που συνήθως δεν γίνεται. Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει και όπως το θέλει. Βεβαίως, είναι δικαίωμα των δημοσιογράφων να γράφουν ό,τι νομίζουν. Απλώς εγώ θεωρώ ότι για να είναι κανείς σοβαρός δημοσιογράφος, θα πρέπει να τεκμηριώνει την άποψή του και καλό είναι να έχει την άποψη και των δύο πλευρών.
Παρακολουθείτε σε καθημερινή βάση όσα γράφονται στον τοπικό Τύπο;
Τις περισσότερες φορές δεν προλαβαίνω. Κάθε δύο ή τρεις μέρες μπορεί να μου δοθεί λίγος χρόνος να κοιτάξω. Γιατί, κυριολεκτικά, μιλάμε για ένα πρόγραμμα που, από άποψη χρονική, τσακίζει κόκαλα. Θα ήθελα να παρακολουθώ καθημερινά, γιατί θέλω να γνωρίζω. Νομίζω, όμως, ότι έστω και κάθε δυο-τρεις μέρες με βοηθάει και το κάνω.
Γιατί όχι κοστούμι και γραβάτα;
Δεν είναι ταμπού για εμένα το κοστούμι κι η γραβάτα. Κάτι που ενδεχομένως πολλοί να μην γνωρίζουν είναι ότι παλαιότερα μου άρεσε και το κοστούμι και η γραβάτα και τα φορούσα. Μετά από κάποια χρόνια δεν ήταν στην πρώτη μου επιλογή. Παρόλα αυτά, όταν χρειάζεται, φοράω και κοστούμι και γραβάτα. Από αυτή τη θέση (του Δημάρχου), αρκετές φορές χρειάζεται κανείς να το κάνει. Άλλωστε, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Η σοβαρότητα ενός ανθρώπου και ο τρόπος που αντιμετωπίζει τη ζωή, δεν νομίζω ότι κρίνεται από τα ρούχα που φοράει. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ένα δημόσιο πρόσωπο πρέπει να φροντίζει την παρουσία του. Τονίζω, όμως, ότι για να είναι φροντισμένη αυτή η παρουσία δεν σημαίνει απαραίτητα κοστούμι και γραβάτα.
Ποσό σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή σας η φιλία;
Νομίζω ότι άνθρωπος χωρίς φίλους, χωρίς ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα, είναι ένας άνθρωπος γυμνός. Θα έλεγα ότι δεν έχει και πάρα πολλούς λόγους να καταναλώνει το οξυγόνο. Το λέω ακραία, για να δείξω ότι οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Προφανώς κι εγώ έχω τις δικές μου φιλικές σχέσεις που έρχονται από το παρελθόν. Είμαι δεμένος με αρκετούς ανθρώπους, που κάποιοι από αυτούς τυχαίνει να είναι και συνεργάτες μου σε αυτή την προσπάθεια. Από αυτή τη σχέση μπορεί κανείς να πάρει και δύναμη και κυρίως να αισθανθεί ότι υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους μπορεί να ανοίξει την καρδιά του. Ευτυχώς, έχω τη χαρά να έχω φίλους κοντά μου, που η σχέση μας κρατάει από πολύ παλιά. Αναφέρομαι σε μια διαχρονική φιλία που έχω με ανθρώπους, που όλα αυτά τα χρόνια και με στήριξαν κι όσο μπορώ κι εγώ τους στηρίζω. Φιλίες κρατώ και από την παιδική και νεανική μου ηλικία, όταν ζούσα στην Αθήνα. Ο βασικός πυρήνας, όμως, των σχέσεων αυτών, είναι διαμορφωμένος στη Λευκάδα.
Ένα όνειρό σας που ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί;
Η δυνατότητα να κάνω μερικά ταξίδια που ήθελα, που για λόγος οικονομικούς δεν έχω καταφέρει ακόμη να κάνω. Ελπίζω το όνειρο αυτό να παραμείνει ζωντανό και να τα καταφέρω.
Τι δεν αντέχετε στους ανθρώπους;
Να είναι ψεύτικοι
Τι σας ηρεμεί;
Όταν επιστρέφω στο σπίτι μου
Αγαπημένο Λευκαδίτικο φαγητό/προϊόν;
Φακές
Αγαπημένο τοπίο της Λευκάδας;
Ο Αη-Γιάννης και οι Καταρράκτες
Αγαπημένο βιβλίο;
“Η ιστορία της νήσου Λευκάδος”, του Πάνου Γ. Ροντογιάννη
Αγαπημένο τραγούδι;
“Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον”, του Διονύση Τσακνή
Αγαπημένη ταινία;
“2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος”, του Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Μια κακή συνήθεια;
Το ότι είμαι τελειομανής
Ένα ταξίδι που θέλετε να κάνετε;
Στην Αίγυπτο
