Σε λύση και στην τελική του ευθεία φαίνεται να βρίσκεται το πολυσυζητημένο διαζύγιο του ιδιοκτήτη του Σκορπιού, Ν. Ριμπολόβλεφ, με την σύζυγό του Έλενα Ριμπολόβλεφα. Όπως τόνισε η δικηγόρος Tetiana Bersheda, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα του Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ:
Το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο της Γενεύης στην Ελβετική Συνομοσπονδία επέτρεψε την κατάθεση διαδικαστικών εγγράφων από τον Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ που αφορούν το διαζύγιο του από την Έλενα Ριμπολοβλέφα. Το Δικαστήριο έχει ανατρέψει την απόφαση που είχε προηγηθεί από το Πρωτοδικείο της Γενεύης τον Μάιο του 2014.
Έπειτα από διαδικασία που διήρκεσε εφτά χρόνια, το Δικαστήριο περιόρισε τις αξιώσεις της Έλενα Ριμπολοβλέφα στα 564.690.180,80 ελβετικά φράγκα (535.309.609,00 ευρώ) και δύο ακίνητα στη Γενεύη. Το ποσό της απόφασης αυτής είναι πολύ χαμηλότερο από εκείνο της απόφασης που είχε προηγηθεί στο κατώτερο δικαστήριο.
Οι δικηγόροι του Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ εκφράζουν ικανοποίηση με την απόφαση του Δικαστηρίου, ιδιαίτερα σε σχέση με την αναγνώριση της ισχύος των καταπιστευμάτων που δημιουργήθηκαν πριν από το διαζύγιο, για να περάσει η οικογενειακή περιουσία σε μελλοντικές γενεές, όσο και την αναγνώριση της ισχύος της μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων προς αυτά τα καταπιστεύματα. Το δικαστήριο εφάρμοσε το ελβετικό οικογενειακό δίκαιο σε ότι αφορά τις μεταβιβάσεις αυτές και έτσι έχει λάβει υπόψη την αξία των περιουσιακών στοιχείων που μεταβιβάσθηκαν, την ημερομηνία που μεταβιβάστηκαν, κατά τη ρευστοποίηση της συζυγικής περιουσίας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα κέρδη σε αξία που έχουν συσσωρευτεί από αυτά τα περιουσιακά στοιχεία ανάμεσα στον χρόνο της μεταβίβασης και σήμερα.
Στην αιτιολογία 10.2, το Δικαστήριο επισημαίνει, «Ως εκ τούτου, σύμφωνα με το άρθρο 15 του CLHT (Σύμβαση της Χάγης της 1ης Ιουλίου 1985, σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στα καταπιστεύματα και την αναγνώρισή τους), η περιουσία του καταπιστεύματος υπερισχύει κάθε συμμετοχής του/της συζύγου σε μεταβολές στην αξία της περιουσίας που αποκτήθηκε μετά τον γάμο, και αποτέλεσε μέρος ενός αμετάκλητου και διακριτικού καταπιστεύματος μέχρι το τέλος της διαδικασίας έκδοσης διαζυγίου σε επίπεδο καντονίου. Με άλλα λόγια, σε ένα διεθνές πλαίσιο που χαρακτηρίζει ένα αμετάκλητο και διακριτικό ξένο καταπίστευμα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρξει κατ’ ανάγκη προτίμηση της αξίας της ημερομηνίας σύμφωνα με το άρθρο 214, παρ. 1, του Αστικού Δικαίου υπέρ της ημερομηνίας αξίας που προβλέπεται από το άρθρο 214, παρ. 2, του Αστικού Δικαίου.
Τέλος, το δικαστήριο δεν αποδέχθηκε το αίτημα της Έλενα Ριμπολοβλέφα για περιορισμό της γονικής μέριμνας που απολαμβάνει ο Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ για τη μικρότερή τους κόρη. Τα δικαιώματά του και εκείνα της Έλενας Ριμπολοβλέφα έχουν γίνει δεκτά στο σύνολό τους, όπως είχε ζητηθεί από τον Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ.
Οι δικηγόροι του κ. Ριμπολόβλεφ έχουν εκφράσει την ικανοποίησή τους με το αποτέλεσμα της απόφασης αυτής και την πεποίθηση ότι θα γίνει αποδεκτή από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο. Το αιτιολογικό που παρέθεσε το ανώτατο δικαστήριο καντονιών της Γενεύης αποτελεί επιβεβαίωση των διατάξεων του ελβετικού οικογενειακού δικαίου και αναγνώριση των ξένων καταπιστευμάτων από την Ελβετία, με την εφαρμογή της Σύμβασης της Χάγης που είναι σε ισχύ από το 2007.
