Ο Άρης Κατσουλίδης είναι ένας πραγματικός γίγαντας. Τόσο γιατί σηκώνει βάρη στην κατηγορία των 102 κιλών στους βετεράνους και παίρνει χρυσό μετάλλιο όσο και γιατί ως διασώστης στο ΕΚΑΒ Λευκάδας δίνει τον καλύτερο εαυτό του, μαζί με τους συναδέλφους του, για τον κόσμο. Προ ημερών μας έκανε περήφανους όταν στη συμμετοχή του στο μεσογειακό διεθνές τουρνουά Βετεράνων πήρε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 102 κιλών. (ΕΔΩ)
Λίγες ημέρες μετά το χρυσό τον συναντήσαμε σε βάρδια στο ΕΚΑΒ της Λευκάδας με το μετάλλιο και τον έπαινο στα χέρια του. Οι συνάδελφοί του δεν έκρυβαν τη χαρά τους για τα όσα έχει καταφέρει ο Άρης. “Ξεκίνησα την άρση βαρών από το 1994 στους παίδες με πορεία σε πανελλήνια και διεθνή πρωταθλήματα μέχρι το 2005. Ήμουν μέλος της Εθνικής ομάδας, εφήβων αλλά και ανδρών. Ξεκίνησα στην κατηγορία των 70 κιλών, που υπήρχε τότε, και σταδιακά ανέβαινα στα κιλά (και λόγω ηλικίας και ανάπτυξης). Τελευταία φορά πρωταθλητής βγήκα το 2005 στην κατηγορία των 94 κιλών. Τότε έκανε προετοιμασία για να συμμετάσχω στο Πανευρωπαϊκό ανδρών αλλά έπαθα ένα ατύχημα και δεν μπόρεσα να αγωνιστώ. Έτσι αποσύρθηκα από την ενεργό δράση. Τώρα όμως ενεργοποιήθηκα και πάλι γιατί θέλω να παίζω στους βετεράνους.”, θα μας πει ο ίδιος με ένα πλατύ χαμόγελο για όλα όσα έζησε με αυτή του την επιτυχία. Ο Άρης κάνει προπονήσεις στα Γιάννενα όταν πάει μια και στην Λευκάδα “δεν υπάρχει τομέας άρσης βαρών για να μπορούμε να κάνουμε προπόνηση” , συμπληρώνει.
Λίγο πριν βρεθείτε κάτω από την μπάρα είπατε «για το γιο μου»…
Ναι το 12χρονο γιο μου σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή. Ο ίδιος ασχολείται με τον αθλητισμό . Κάνει καράτε. Περνάει τη φάση που ψάχνει τι ακριβώς θέλει να κάνει. Με την άρση βαρών ασχολήθηκε πολύ μικρός που ερχόταν μαζί μου όταν πήγαινα για προπόνηση.
Το πρόσωπο του Άρη λάμπει όταν του μιλάμε για το ΕΚΑΒ: Το ΕΚΑΒ είναι πλέον προτεραιότητά μας. Θέλουμε να συνεισφέρουμε στον κόσμο και το κάνουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Στο ΕΚΑΒ μπήκα το 2020 και είμαι επικουρικός στην Λευκάδα τα δύο τελευταία χρόνια.”, τονίζει λίγο πριν έρθει σήμα για περιστατικό και πρέπει να φύγει με το συνάδελφό του για να σωθεί ακόμη ένας συμπολίτης μας. Πριν φύγει όμως εξέφρασε και τις ευχαριστίες του. Θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου εδώ στο ΕΚΑΒ που είναι στο πλευρό μου σε κάθε προσπάθεια που κάνω. Και φυσικά γενικά το ΕΚΑΒ που με στηρίζει. Να ευχαριστήσω δημόσια και την γυναίκα μου που και αυτή μου δίνει δύναμη σε κάθε μου προσπάθεια. . Οι επόμενες διοργανώσεις είναι το Πανευρωπαϊκό στην Πολωνία και το παγκόσμιο στην Αμερική. Ο ίδιος δεν ξέρει αν θα τα καταφέρει να πάει είναι όμως έτοιμος για το επόμενο μετάλλιο όποτε αυτό έρθει…
Βιβιάννα Βαρδή
