της
Βιβιάννας Βαρδή
Σήμερα παγκόσμια ημέρα των ζώων πολλοί ή λίγοι από εμάς, δεν έχει σημασία, θα σκεφτούμε ένα αδέσποτο που μπορεί να είδαμε πρόσφατα και να το χαϊδέψαμε αλλά δεν μάθαμε ποτέ για την τύχη του. Ίσως σκεφτούμε ότι τα ζώα θα έπρεπε να είναι μέρος της ζωής μας και όχι εμπόδιο στην καθημερινότητά μας. Μπορεί ,φεύγοντας το παιδί μας για το σχολείο να του υπενθυμίσαμε ότι κάθε χρόνο 4 Οκτωβρίου γιορτάζουν τα ζώα. Μπορεί και το ίδιο να μας θύμισε ότι θέλει πολύ ένα τετράποδο στο σπίτι αλλά εμείς αρνούμαστε , σκεπτόμενοι τις υποχρεώσεις μας απέναντί του.
Ότι και να έχει γίνει ή τίποτε από τα παραπάνω θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε κάθε ζωντανή ψυχή με σεβασμό. Γιατί και από τη σχέση μας με τα ζώα αποδεικνύεται ο πολιτισμός και οι ευαισθησίες μας. Η Παγκόσμια Ημέρα Ζώων καθιερώθηκε το μακρινό 1931 στο πλαίσιο ενός συνεδρίου περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία. Εκεί μάλιστα γιορτάστηκε για πρώτη φορά… Ίσως είναι μια ευκαιρία για την στάση μας απέναντι στην ίδια τη ζωή. Ίσως αν μιλήσει κάποιος με έναν εθελοντή καταλάβει ότι έχει την ίδια αγωνία για το χτυπημένο αδέσποτο όσο και για τον άστεγο που προσπαθεί να βρει καθημερινά λίγη τροφή. Γιατί όταν αγαπάς τον άνθρωπο αγαπάς και τα ζώα (δεν υπάρχει το αντίστροφο σε αυτή την περίπτωση). Και αυτή η αγάπη είναι ανταποδοτική. Κάθε μέρα, κάθε ώρα.
Μια καλή οικογενειακή βόλτα θα ήταν η επίσκεψη σε ένα καταφύγιο. Εκεί που οι εθελοντές βοηθούν σε αξιοπρεπείς συνθήκες τα ζώα και όχι σε ένα δημοτικό κολαστήριο . Να βρεθείτε για λίγη ώρα έχοντας γύρω σας μόνο αγάπη… Τότε θα αναθεωρήσετε πολλά για την ίδια την καθημερινότητα….
Αν στην πόλη που ζούμε υπήρχε η στοιχειώδης μέριμνα για τα αδέσποτα , αν δεν περιμέναμε τους τουρίστες το καλοκαίρι να φροντίσουν το αδέσποτο της γειτονιάς μας, αν δεν αφήναμε μόνο από τους εθελοντές να φροντίσουν τα τετράποδα που εμείς κάναμε αδέσποτα, ίσως ήταν και αλλιώς η ζωή μας… Ίσως πιο ανθρώπινη …
