Η πλατεία της Καρυάς σιγά-σιγά γεμίζει. Οι Αθηναίοι ήρθαν και τα σπίτια άνοιξαν...Η κυρά - Χρυσούλα με τα υπέροχα μπλε μάτια και το χαμόγελο πάντα στα χείλη από τις μορφές της Καρυάς Πρωί Μ. Πέμπτης. Η ημέρα των νεκρών μας. Η ημέρα που τα νεκροταφεία γεμίζουν και όλοι μας βρισκόμαστε κοντά στους ανθρώπους μας. Αυτή τη μέρα ανηφορίσαμε και μεις για την Καρυά. Μαζί με την Μαρία και τον πατέρα της τον κυρ-Πάνο περπατήσαμε στα σοκάκια του χωριού ανάμεσα από ανθισμένες και ασπρισμένες αυλές και με τις μυρωδιές της άνοιξης να μας συνοδεύουν βρεθήκαμε στο νεκροταφείο του χωριού όπου εκεί από νωρίς είχε πλημμυρίσει κόσμο. – Καλημέρα Μαρία – Καλημέρα θειά Χρυσούλα Και η θειά Χρυσούλα πάντα χαμογελαστή, πάντα με το αστείο της απάλυνε τη θλίψη της απουσίας της Ελένης και της μητέρας Σπυριδούλας. Εκεί κάθε Μ. Πέμπτη συναντιούνται όλοι. Και αυτοί που ζουν μακριά αλλά θα έρθουν για Πάσχα στο χωριό. Και μετά το τρισάγιο επιστροφή στην πλατεία όπου ο Λεωνίδας, η Γωγώ, ο Στέλιος καλοσωρίζουν τους νεόφερτους από την Αθήνα, την Πάτρα και κάθε γωνιά του κόσμου. Το χωριό είναι ασπρισμένο και πεντακάθαρο. Εδώ όλες αυτές τις ημέρες θα συναντηθούν και θα ανταλλάξουν ευχές όλοι οι χωριανοί. Και για κάποιους που δεν κατάφεραν να έρθουν, που είναι πολύ μακριά με το τσούγκρισμα των αυγών την Κυριακή θα πιούν και στην υγειά τους… Καλό Πάσχα
