Από το Δικηγορικό Σύλλογο Λευκάδας πήραμε την παρακάτω ανακοίνωση: Η είδηση ότι το νέο μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε σε κανέναν δεν προκάλεσε έκπληξη. Τα τελευταία χρόνια μοιάζει όλη η χώρα να πραγματοποιεί ένα άλμα στο κενό, έχοντας κλειστά τα μάτια, αδημονώντας ο καθένας να διαπιστώσει κάποια στιγμή ότι όλα τέλειωσαν και ανήκει ο ίδιος στους επιζήσαντες. Η αλήθεια είναι όμως, ότι μετά το άλμα αυτό τίποτα δε θα είναι το ίδιο και σίγουρα αυτός που θα επιζήσει δεν είναι ο κόσμος της εργασίας. Στο φόντο της κρίσης και της συνολικής επίθεσης στην κοινωνία, δε θα μπορούσε να μείνει στο απυρόβλητο το αγαθό της δικαιοσύνης. Το μεσοπρόθεσμο, σε συνέχεια προηγούμενων νομοθετημάτων, εξασφαλίζει ότι η δικαιοσύνη παύει να αποτελεί λειτούργημα και μετατρέπεται σε ένα ακόμα εμπόρευμα. Έτσι επιτυγχάνονται δύο πράγματα· αφενός αποκομίζουν τεράστια κέρδη οι μεγάλες νομικές (και όχι μόνο) εταιρείες που αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν μία υπόθεση φτηνά και απρόσωπα. Αφετέρου και κυρίαρχα, μπορεί αποδραματοποιημένα πλέον η παροχή της νομικής υπηρεσίας να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από το δίκαιο ως μέσο προστασίας της κοινωνικής πλειοψηφίας. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται τα περισσότερα από τα νέα μέτρα. Το δικαστικό ένσημο (ποσόστωση επί του χρηματικού αντικειμένου της δίκης που υποχρεούται ο ενάγων να προκαταβάλει), καθώς και το κόστος μετατροπής για την εξαγορά των ποινών αυξάνονται κατά 110% !!! Το τελευταίο, μάλιστα, σε συνδυασμό και με την αύξηση των ορίων των ποινών που δύνανται να μετατραπούν σε χρήμα, πρακτικά σημαίνει ότι όσοι κατηγορούμενοι δεν τύχουν αναστολής και αδυνατούν να πληρώσουν, μετά τη φορολογική βεβαίωση της ποινής θα διώκονται πλέον και για χρέος προς το Δημόσιο!!! Έτσι, το κράτος, θέτει σε εφαρμογή ακόμα και δια της δικαιοσύνης, τον κυρίαρχο πλέον εισπρακτικό του ρόλο. Τα παραπάνω, σε συνέχεια της κατά τα τελευταία χρόνια αύξησης των χαρτοσήμων και των παραβόλων σε πρωτοφανή ποσοστά, με αποκορύφωμα την αύξηση των παραβόλων μήνυσης και πολιτικής αγωγής από 20 σε 150 ευρώ (!!!) και την επιβολή του Φ.Π.Α., καθιστούν την πρόσβαση στη δικαιοσύνη απαγορευτική για τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας, ενώ απελευθερώνουν την αυθαιρεσία και την ανομία για όσους μπορούν να πληρώσουν το αντίτιμο. Όσον αφορά στη βιωσιμότητα του επαγγέλματός μας, αυτή είναι πλέον αμφίβολη. Η κατά τα τελευταία χρόνια διάλυση της μαχόμενης δικηγορίας, πέρασε μέσα από τη διευκόλυνση της εξάπλωσης των εταιρειών, την κατάργηση του περιορισμού της έδρας, την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, και την επιβολή του Φ.Π.Α.. Τα νέα μέτρα έρχονται τώρα να καταργήσουν τις ελάχιστες αμοιβές –μοναδικό μέσο προστασίας μας έναντι των μεγάλων εταιρειών-, τον κατώτατο μισθό του έμμισθου δικηγόρου, καθώς και την παράσταση του δικηγόρου στα συμβόλαια που αφορούν σε ακίνητα (παρά το γεγονός ότι αυτό θα σημαίνει καταρχήν μία επιφανειακή ελάφρυνση των συναλλασσομένων -και εκεί έγκειται η νομιμοποίηση του μέτρου αυτού στους πολίτες-, θα προκαλέσει μία σειρά άνισων, επικίνδυνων συναλλαγών και νέων ελαττωματικών τίτλων, που θα οδηγήσουν με τη σειρά τους σε νέα διορθωτικά δικαστήρια και έξοδα). Σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολόγησης σε ποσοστό έως και 35% από το πρώτο ευρώ, τα νέα μέτρα σηματοδοτούν ένα ασθμαίνον επάγγελμα, με αυξημένα έξοδα και συμπίεση αμοιβών, υπό την πίεση της συνεχόμενης ανάπτυξης των εταιρειών, που εκμεταλλευόμενες υποπληρωμένους συναδέλφους μας θα πετυχαίνουν φτηνότερες, υποβαθμισμένες ποιοτικά εμπορευματοποιημένες υπηρεσίες. Φυσικά, η επίθεση στο επάγγελμά μας δεν είναι παρά μία μόνο πτυχή της σαρωτικής και πρωτοφανώς βίαιης επίθεσης σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος και οι πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες ανατράπηκαν σα να μην ήταν ριζωμένες πουθενά. Αγαθά όπως η παιδεία, η υγεία και η πρόνοια διαλύθηκαν. Έννοιες όπως αυτή του κοινωνικού κράτους έχασαν κάθε σημασία. Και όλα αυτά με τη δύναμη του φόβου στα χέρια του επικίνδυνου και ανισόρροπου πολιτικού σκηνικού, της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του διεθνούς κεφαλαίου και του Δ.Ν.Τ. Το νέο μεσοπρόθεσμο, που κρίθηκε από σχετικές γνωμοδοτήσεις αντισυνταγματικό ως αντίθετο σε βασικές αρχές του νομικού μας πολιτισμού (του δικαιώματος της αξιοπρεπούς διαβίωσης, της ισότητας στα δημόσια βάρη, της προστασίας της οικογένειας, της εργασίας και του δικαιώματος για δίκαιη αμοιβή, του δικαιώματος της δικαστικής προστασίας), ήρθε για να δώσει τη χαριστική βολή στον κόσμο της εργασίας. Στις συνθήκες, λοιπόν, αυτές, η δικαιοσύνη διαλύεται, ανίκανη να σταθεί αποτελεσματική απέναντι στις προκλήσεις της κρισιακής εποχής μας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα όλης της κοινωνίας, εν πλήρει συνειδήσει ότι αυτός θα είναι μακρύς, τραχύς αλλά αναγκαίος. Στο βαθμό που μας αντιστοιχεί, αποφασίσαμε τη συμμετοχή μας στην πανελλαδική αποχή από τα καθήκοντά μας, τουλάχιστον έως και την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου. Η απόφαση αυτή, όσο και εάν μας στοιχίζει οικονομικά και επαγγελματικά, είναι η μόνη συμβατή με τις ανάγκες μας και η ελαχίστως απαραίτητη για την προάσπιση τόσο της αξιοπρέπειάς μας ως επαγγελματιών και επιστημόνων, όσο και του χαρακτήρα της δικαιοσύνης ως λειτουργήματος στην υπηρεσία των δικαιωμάτων κάθε πολίτη και όχι των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
