Ήλιος… Παντού ήλιος… Ηλιόλουστο το 2014 παρά τις δυσκολίες και γι αυτό είμαστε αισιόδοξοι. Και πολύ μάλιστα. «Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα», άκουγα προ ημερών το πάλαι ποτέ άσμα του Λουκιανού σε μπαρ και πολύ το χάρηκα. Από τη μια έγινε επίκαιρο και πάλι αυτό το τραγούδι και από την άλλη το χαιρόμαστε και το τραγουδάμε…
•Μα όσες παροιμίες και να έχουν κυκλοφορήσει για το όνομα Γιάννης δεν φτάνουν…
•Με έπιασε πανικός όταν προ ημερών θέλησα να ευχηθώ σε φίλους και συγγενείς…
•Τελικά τα κατάφερα…
•Και να μην ξεχάσω την φίλη Ράνια η οποία μας έχει ντύσει με κοσμήματα και τσάντες, τώρα και τις tous, με ιδιαίτερη αισθητική …
•Επεισοδιακά τα Θεοφάνεια , να έχουμε να γράφουμε και εμείς δηλαδή…
•Τέσσερις φορές είπαμε εμείς το εν Ιορδάνη…
•Μια και ο μασίφ ασημένιος σταυρός πήγε …μούτελη ρίξαμε τον ξύλινο και ελαφρύτερο μετά για να βρεθεί ο ευλογημένος που θα τον επέστρεφε….
•Έντεκα άνθρωποι είχαν πέσει στα παγωμένα νερά…
•Έλα όμως που οι ευλογημένοι φέτος ήταν δυο…
•Μετά την αποχώρηση έμεινε πίσω ο Αποστόλης…
•Δεν του πήγαινε καρδιά να φύγει και να αφήσει το σταυρό στον πυθμένα ….
•Τι πολεμικό ναυτικό είναι….
•Επιστρατεύθηκε το Λιμενικό , κουβάλησε τα απαραίτητα, μάσκες, και βατραχοπέδιλα και ο Αποστόλης με την πρώτη βουτιά έπιασε και το σταυρό…
•Ασπαζόμασταν όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί με το Νίκανδρο και την Αγνή να έχουν φουσκώσει από περηφάνια για το γιό τους…
•Όταν χάθηκε ο σταυρός είδα στα μάτια μερικών την απόγνωση με πρώτο και καλύτερο το δήμαρχο…
•«Μη γελάτε», έλεγε σε κάποιους που τι να κάνουν οι άνθρωποι το είδαν ως κάτι το διαφορετικό…
•Πανικός και στους εκκλησιαστικούς κύκλους μια και ο σταυρός ήταν και ασημένιος…
•Τέλος καλό όλα καλά…
•Η παρέα από την Θεσσαλονίκη που ήρθε πρώτη φορά στην Λευκάδα είχε να το λέει…
•Αφού έπιασε από νωρίς θέση δίπλα στην εξέδρα των επισήμων , αφού αγόρασε πορτοκάλια για το έθιμο και ενημερώθηκε για το τι πρέπει να κάνει, έζησε και την εξαφάνιση του σταυρού…
•Μας υποσχέθηκαν δε ότι δεν πρόκειται άλλη φορά να πάνε σε άλλο μέρος τα Θεοφάνεια…
•Ο Μήτσος , ο Κώστας , ο Γιάννης και οι άλλοι της παρέας και φέτος δια θαλάσσης φρόντισαν να απολαύσουν το έθιμο….
•Όσο για τα πορτοκάλια…
•Τάκης, Νεκτάριος και Αγλαΐας…
•Δεν υπήρχε παραδοσιακός λευκαδίτης που να μην περάσει από τα συγκεκριμένα …μαγαζιά…
•Ο ένας στην πλατεία και ό άλλος στην παραλία…
•Με πήρε και μένα η Έμη από το χέρι και με πήγε κατευθείαν στον Τάκη, μια και ήμασταν παραλιακά…
•«Καλοί οι Αρτινοί», μου είπε αυστηρά «αλλά τα πορτοκάλια που θα βουτήξω θέλω να τα αγοράσω από Λευκαδίτικα χέρια»…
•Πολύ σωστή… Για την τόνωση της αγοράς μας…
•Και μια ο λόγος για την αγορά να σας ενημερώσω ότι εντός των ημερών αρχίζουν οι εκπτώσεις και είδα ότι τα μαγαζιά στον πεζόδρομο ετοιμάζονται για πολύ γενναίες προσφορές…
•Η Όλγα ήδη ετοιμάζεται , το ίδιο και η Αννούλα, η Ράνια και τα άλλα κορίτσια…
•Έχω εντοπίσει κάποια πράγματα και περιμένω , όπως όλος ο κόσμος άλλωστε…
•Δεν θέλω να γίνω κακιά αλλά δεν μπορώ με τις φίλες που συνάντησα στο golden hall, εγώ για φαγητό είχα πάει, με τσάντες που δεν μπορούσαν να τις σηκώσουν….
•Εδώ δηλαδή τι πρέπει να γίνει;
•Kαι για το τέλος να θυμίσω ότι η αγαπημένη μας ταβέρνα «Μηνάς» , ο Σπύρος και η Φιλίτσα, είναι ανοιχτά τα Σαββατοκύριακα με ότι φρέσκο μπορείτε να φανταστείτε…
•
