Το Κηποθέατρο γέμισε χθες το βράδυ… Δύο χρόνια μετά και εν μέσω covid-19 και καλοκαιριού η Σαββέρια Μαργιολά μάγεψε για ακόμη μία φορά. Ένοιωσε οικεία και φάνηκε από την αρχή … Στη μια γωνιά του κοινού τα ξαδέρφια της από την Καρυά , σε άλλη οι φίλοι από τα παιδικά της χρόνια και όλοι μαζί σιγοτραγουδούσαν… Δύο σπουδαίοι μουσικοί μαζί της ο Μάριος Μουρμουράς και ο Νίκος Πασσαλίδης δημιουργούσαν μια ολόκληρη ορχήστρα. Και η ίδια είχε μια δύναμη που κατάφερε να παρασύρει το μουδιασμένο κοινό που ήθελε να σηκωθεί να χορέψει ήξερε όμως ότι πρέπει να μείνει στη θέση του, που ήθελε να τραγουδήσει δίπλα – δίπλα αλλά δεν μπορούσε, που ζει ανάμεσα σε μια πανδημία και εικόνες καταστροφής και θανάτου μιας χώρας , του Λιβάνου, αλλά καταφέρνει τελικά να σιγοψιθυρίσει…”σε ποια θάλασσα αρμενίζεις” και να ελπίζει… Ήταν υπέροχα ακόμη κι έτσι…
