H Άρτεμις Ματαφιά στο lefkadapress…Η μουσική συναντά την αρχιτεκτονική και οι δυο μαζί το θέατρο…

Τραγουδάει τόσο μελωδικά όσο ο τρόπος που μιλά για την Λευκάδα. Με το ίδιο πάθος που περιμένει να επιστρέψει κάθε Πέμπτη στον τόπο της. Αν κάποιος προσπαθήσει να περιγράψει την Άρτεμη Ματαφιά ίσως τα πρώτα λόγια που θα σκεφτεί να πει να είναι: «η ψιλή, γλυκειά και χαμογελαστή κοπέλα με την υπέροχα αισθαντική φωνή». Η Άρτεμις όμως είναι κι άλλα πολλά. Είναι πολύ καλή μηχανικός, έχει κάνει εξαιρετικές σπουδές στη μουσική, ασχολείται με το θέατρο  και πάνω απ’ όλα είναι ένας άνθρωπος που σου μεταδίδει απέραντη αισιοδοξία. Σεμνή, ιδιαίτερα προσγειωμένη αλλά και καλλιτέχνης με απίστευτες δυνατότητες.   Η επιστροφή της στην Λευκάδα έχει να κάνει κυρίως με τις κοινές εμφανίσεις της στο Navi με τον Κώστα Αντύπα… Μια κουβέντα μαζί της πάντα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον:  

• Να ξεκινήσουμε από τη σχέση σας με την Λευκάδα …

    Κατάγομαι από τη Λευκάδα, ο πατέρας μου είναι Λευκαδίτης, εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα…Παρολ’ αυτά ερχόμασταν διακοπές στο νησί και έχω πολλές μνήμες από αυτό το μέρος.. Στα 25 μου αποφάσισα να έρθω να μείνω στη Λευκάδα για κάποιο διάστημα. Δεν ήθελα να γυρίσω στην Αθήνα μετά τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη και το πρώτο μέρος που σκέφτηκα ήταν αυτό.. Ευτυχώς βρήκα πρόσφορο έδαφος κι ανθρώπους που με αγάπησαν και με στήριξαν, αρχικά  φυσικά στη δουλειά μου ως μηχανικός. Αγαπώ πολύ το νησί μου και νιώθω ότι ένα μέρος του εαυτού μου βρίσκεται στη Λευκάδα και δεν φεύγει. Με περιμένει υπομονετικά και το συναντώ κάθε φορά που έρχομαι.  

• Είστε αρχιτέκτονας και εξαιρετική  ερμηνεύτρια.. Πως παντρεύτηκαν αυτά τα δύο;

    Μα ξέρω κι εγώ αν παντρεύτηκαν; Αν όντως είναι έτσι τότε αυτό το πάντρεμα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα…Εγώ σπούδαζα και τραγουδούσα στα μαγαζιά της Θεσσσαλονίκης, εντάξει το πρώτο ήταν κάπως αγγαρεία ,είχε πολύ διάβασμα, το δεύτερο ήταν κάτι που το έκανα σαν χόμπι. Αργότερα κατάλαβα, όταν η φοιτητική ζωή έλαβε τέλος, ότι δεν θέλω να είμαι τραγουδίστρια από χόμπι, προσπαθούσα δε να γίνομαι όλο και καλύτερη. Παράλληλα δεν ήθελα να αφήσω αυτό που σπούδασα διότι ήταν η μικρή μου ασφάλεια. Έλεγα, ως πότε θα τραγουδώ; Πάντα λοιπόν, έως και σήμερα, το ένα συμπληρώνει το άλλο. Τελικά αυτά τα δύο ίσως παντρεύτηκαν γιατί δεν μπορούσαν το ένα χωρίς το άλλο.  

• Αν θα χαρακτηρίζατε το σύνολο αυτού που κάνετε τι θα προτάσσατε πρώτο;

  Τίποτα δεν θα πρότασσα πρώτο. Είναι ένας αγώνας δρόμου που άλλοτε προσπερνά η μία ιδιότητα άλλοτε η άλλη. Δυστυχώς  σ’ αυτόν τον ρημαδιασμένο αγώνα δεν φαίνεται πουθενά το τέρμα κι αυτό λίγο με ανησυχεί, αλλά τελικά έχει κι αυτό τη μαγεία του. Σιγά μη φανεί το τέρμα! Μάλλον εκεί θα τελειώσουν όλα..  

• Κάθε Τετάρτη στο Sosialista στο Γκάζι και κάθε δεύτερη Πέμπτη στο Navi με τον Κώστα Αντύπα. Θα μας πείτε γι αυτά τα δύο ξεχωριστά αλλά με πολλά κοινά χαρακτηριστικά, πράγματα που κάνετε;

    Στο Socialista φέτος είμαστε μια μεγάλη παρέα όπου όλοι είναι τρελοί και κυριολεκτώ σ’ αυτό. Με τραγούδια από αγαπημένους καλλιτέχνες που φτιάχνουν μιαν ατμόσφαιρα κεφιού, χορού αλλά και νοσταλγίας κάποιες στιγμές. Τα παιδιά ήταν κι από πέρσι εκεί, εμένα με βρήκαν φέτος και νιώθω τυχερή γιατί αφενός είναι καλά παιδιά και πολύ καλοί καλλιτέχνες, αφετέρου έχει μια δόση τρέλας το πράγμα! Στο Navi είναι αλλιώς, λίγο πιο εσωτερική κατάσταση, υπάρχει όμως ένα κοινό στοιχείο: η τρέλα! Διότι σίγουρα έχει γίνει αντιληπτό σε όλους πόσο τρελος ειναι ο Κώστας Αντύπας, ε, έρχομαι κι εγώ και συμπληρώνεται το καρέ κάποιες Πέμπτες! Επίσης κοινά είναι και κάποια τραγούδια αγαπημένα, και το πιο κοινό απ’όλα, απ’όσο έχω αντιληφθεί είναι ότι ο κόσμος που έρχεται περνάει καλά !!!   * H συνεργασία σας με τον Κώστα Αντύπα είναι εξαιρετική. Σίγουρα, για όσους γνωρίζουν , δεν είναι τωρινή…     Με τον Κώστα συνεργαστήκαμε το διάστημα που έμενα μόνιμα Λευκάδα και σίγουρα ξέρει πολυ καλά ο ένας τον άλλο, κι αυτό εγώ το καταλαβαίνω όταν παίζουμε γιατί με υποτυπώδη συνεννόηση ξέρει  ο ένας πού θα υποστηρίξει τον άλλον. Αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον, έχει αποκτηθεί όταν συνυπάρχουμε στη σκήνη μια πολύ καλή επικοινωνία κι αυτό περνάει, νομίζω, στον κόσμο.. Και φαντάσου ότι είχαμε πολύ καιρό να τραγουδήσουμε μαζί, αλλά μερικά πράγματα δεν ξεχνιούνται τελικά. Έχω γελάσει πολύ με τον Κώστα και όλα τα παιδιά της μπάντας, έχουμε περάσει απίστευτες στιγμές, χαρούμενες, δημιουργικές, πλάκας, πίκρας, πολλά…Εμένα μου έδιναν τρομερή ενέργεια τα live που είχαμε σε Πρέβεζα και Λευκάδα και οι συναντήσεις που κάναμε.. Μακάρι νάμαστε καλά και να βρισκόμαστε.  

• Η σχέση σας με το θέατρο;

  Αγαπώ το θέατρο, είναι μια άγνωστη θελκτική χώρα για μένα…Όταν «κατέβηκα» στην Αθήνα το 2005 από τη Λευκάδα, κι έχοντας ένα απίστευτο χάος στο μυαλό μου, ως προς το τώρα τι κάνουμε, ξεκίνησα να βλέπω πολλές θεατρικές παραστάσεις και χρόνο με το χρόνο άρχισα να σκέφτομαι τι καλά που θα’ταν να μπορούσα να συμμετάσχω κι εγώ σε κάποια παράσταση που να εμπεριέχει και το τραγουδιστικό στοιχείο μέσα (τέτοιο θράσος!!!). Πήγαινα, λοιπόν,  που και που σε ακροάσεις παραστάσεων που είχαν άμεση σύνδεση και συνάφεια με το μουσικό στοιχείο και σε κάποιες στάθηκα τυχερή…Τρομερή εμπειρία το θέατρο, στο ελάχιστο που ασχολήθηκα και ασχολούμαι. Δεν σου κρύβω ότι μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές στη ζωή μου ήταν όταν βρέθηκα με τον θίασο του Δήμου Αβδελιώτη στο αρχαίο θέατρο της Εφέσσου, πέρσι το καλοκαίρι, στη Σμύρνη, σε περιοδεία μιας παράστασης σατυρικού δράματος(«Ιχνευτές»).Έβαζα το κοστούμι και τη μάσκα μου κι έτρεχαν δάκρυα απ’ τα μάτια μου κι έλεγα μέσα μου, μα τι κάνω εγώ εδώ τώρα, είναι δυνατόν…;  

• Επιμένετε να θέλετε να είστε έξω από το γνωστό  καλλιτεχνικό «σύστημα» που όμως είναι αυτό που προωθεί και αυτό που επιβάλλει;

  Δεν ξέρω πως θα ακουστεί αλλά σε αυτό το καλλιτεχνικό σύστημα που λες που επιβάλλει και προωθεί δεν ξέρω πως μπαίνουν. Εγώ όσα χρόνια τραγουδώ δεν σκέφτηκα ποτέ πως θα κάνω καριέρα σε αυτό τον χώρο…Πάντα  «ζήλευα» τραγούδια δημιουργών ,χώρους όπου πήγαινα κι άκουγα καλλιτέχνες που αγαπούσα…όμως τι, πως; Πιο μικρή ενώ βρισκόμουν σε κάποιους κύκλους μουσικών, στη Θεσσαλονίκη, δεν τόλμαγα να ζητήσω κάτι, οι πιο πολλοί δεν με άκουγαν καν, δε θυμάμαι να είπα σε κάποιον συνθέτη ή στιχουργό έλα να με ακούσεις…Έτσι έβρισκα δουλειά σε πιο μικρά μαγαζιά από στόμα σε στόμα, με άκουγαν στο ένα με σύστηναν στο άλλο…Έτσι κάπως γίνεται και τώρα μόνο που τώρα έχω δει και λίγο από πιο μέσα πως χτίζονται οι καριέρες και οι επιτυχίες, και στις πλείστες των περιπτώσεων δεν έχω γοητευτεί…Μακάρι να βρω το θάρρος και το θράσος(και τα χρήματα….!) να πω σε όσους μουσικούς-στιχουργούς γνωρίζω και σέβομαι : «μάγκες ελάτε να γράψουμε κάποια πράγματα, να ακουστώ κι εγώ λιγάκι, να μείνει και κάτι στην τελική βρε παιδί μου»…Ίσως κάποτε το κάνω. Μικρή είμαι ακόμα (χε,χε!!!)  

• Πιστεύετε ότι ο χειμώνας στην Λευκάδα αντέχει πολιτιστικά;

  Όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν την καλλιτεχνική έκφραση και την προωθούν με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο θα αντέχει πολιτιστικά ο χειμώνας στη Λευκάδα.. Δεν υπάρχει ούτε ένας καλλιτέχνης αυτή τη στιγμή στην Αθήνα που δεν θα ερχόταν στη Λευκάδα και τον χειμώνα (και οπουδήποτε αλλού στην Περιφέρεια) να προωθήσει τη δουλειά του. Κι επειδή χώροι πολιτισμού με ταυτότητα δεν υπάρχουν στο νησί μας (όπως ας πούμε ένα θέατρο…ή μήπως φτιάχτηκε τελικά κι έχω χάσει επεισόδια;) ,επιμένω ότι εναπόκειται στην προσωπική προσπάθεια ορισμένων να οργανώνουν και να στηρίζουν την όποια μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, εγχώριας ή μη. Είτε αυτοί λέγονται επιχειρηματίες ,είτε ντόπιοι καλλιτέχνες που σκέφτονται και προτείνουν, είτε δημοσιογράφοι. Εάν, δε, υπάρχει και σύμπνοια και αλληλοϋποστήριξη των παραπάνω, κι όχι η λογική(;) του πέφτω να σε τσακίσω άμα βλέπω ότι κάνεις κάτι καλό, ή στην καλύτερη σε διαβάλω, ε, τότε θα μιλάμε για κάθε χειμώνα και καλύτερα..  

• Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σας σχέδια;

  Τα επόμενα μου καλλιτεχνικά σχέδια περιλαμβάνουν μια σειρά εμφανίσεων με τον καλό μου φίλο και πιανίστα Γιώργο Κοντραφούρη σε ένα στέκι στην Αθήνα καθώς και την ηχογράφηση αυτής της λίγο ιδιαίτερης δουλειάς που κάνουμε μαζί (παραδοσιακά και ρεμπέτικα τραγούδια με έναν μάλλον «δύσκολο» τζαζ ήχο που χαρακτηρίζει τη μουσική του Κοντραφούρη).Παραπέρα δεν ξέρω, θα δούμε, ψάχνω κι ακούω διάφορα πράγματα…  

• Η Λευκάδα περιλαμβάνεται;

      Ναι, περιλαμβάνεται.(Ελπίζω να με περιλαμβάνει κι αυτή που και που…)   Βιβιάννα Βαρδή