του Θανάση Αγγελή Πολλές φορές έχουμε ακούσει ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, χωρίς όμως κανείς απ’ όσους το αναφέρουν να δίνει κάποια πειστική εξήγηση του τι σημαίνει αυτό. Δηλαδή σε ένα πόλεμο που θα χαθούν άνθρωποι ή τις απώλειες που έχει η χώρα από τροχαία, τι θα πεις; Χάθηκαν πολλοί; Δυστυχώς οι αριθμοί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, κάποιες φορές «καλοί ή κακοί» ανάλογα με την περίπτωση. Σ ’ένα χωριό κάποιο βράδυ έφτασε ένας πωλητής που είχε δουλειά την άλλη μέρα. Πήγε στο μοναδικό ξενοδοχείο με σκοπό να περάσει την βραδιά του. Το πρωί ετοίμασε τα πράγματα του και πλήρωσε τον ξενοδόχο με ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ. Ο ξενοδόχος τον ευχαρίστησε και μόλις ο ξένος βγήκε από την πόρτα έλεγξε το χαρτονόμισμα μήπως ήταν πλαστό κι εκεί πρόσεξε ότι τα τρία τελευταία ήταν …234. Ο ξενοδόχος πλήρωσε την καθαρίστρια στην οποία χρωστούσε αρκετό καιρό και της έδωσε το 50άρικο. Η καθαρίστρια πλήρωσε τα βερεσέδια της στον χασάπη. Ο χασάπης το έδωσε στην γυναίκα του να ψωνίσει από το μπακάλη. Ο μπακάλης πλήρωσε τον ηλεκτρολόγο που του είχε κατασκευάσει την ηλεκτρική ταμπέλα με τίτλο: «Η ΑΦΘΟΝΙΑ». Ο ηλεκτρολόγος πέρασε και πλήρωσε τον μανάβη στον οποίο χρωστούσε καιρό. Ο μανάβης πλήρωσε τον αγρότη που του προμήθευε είδη μαναβικής γιατί απειλούσε να σταματήσει τις προμήθειες. Ο αγρότης μόλις εισέπραξε πέρασε και πλήρωσε τον έμπορο λιπασμάτων της περιοχής. Την ώρα εκείνη στο κατάστημα ήταν και κάποιος ξένος από την εταιρεία λιπασμάτων που είχε έρθει να εισπράξει. Ο γεωπόνος δεν είχε τίποτα άλλο και μοιραία έδωσε στον πωλητή το μοναδικό πενηντάρικο που βρέθηκε στο ταμείο του. Καθώς το έδινε πρόσεξε ότι τα τρία τελευταία ψηφία κυκλοφορίας του χαρτονομίσματος ήταν …..234 Προσχηματικά αν κάποιος μετρούσε όλες τις παραπάνω συναλλαγές θα άθροιζε ένα αξιοπρεπή τζίρο. Αν προσθέσουμε ένα ΦΠΑ 23% και αθροίζαμε και ένα φόρο εισοδήματος 20% στον καθένα που εισέπραξε το 50αρικο αυτή την ημέρα, τότε ο μόνος που θα έτριβε τα χέρια του θα ήταν ο έφορος στην παρακείμενη ΔΥΟ και ο δημόσιος υπάλληλος που θα πίστευε ότι αν εισπραχθούν οι οφειλές φόρου θα πληρωθεί στο τέλος του μήνα. Εδώ έχει γίνει τζίρος 500 ευρώ είπε ο έφορος και το χωριό χρωστάει 150 ευρώ. Όταν το άκουσε ο δήμαρχος πρότεινε στο δημοτικό συμβούλιο να κάνουν καμιά πρόσληψη γιατί πλησιάζουν εκλογές. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης έβγαλε ανακοίνωση και είπε πως λεφτά υπάρχουν και να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες ήτοι: ο ξενοδόχος, ο χασάπης και ο μανάβης. Τον ηλεκτρολόγο και τον μπακάλη δεν τους ανέφερε γιατί ήταν ψηφοφόροι του…. Το βράδυ όμως ξαναήρθε όπως την προηγούμενη μέρα χωρίς να υπάρχει στα ταμεία ούτε ένα 50αρικο. Όλοι όμως κοιμήθηκαν ήσυχοι. Κάποιοι είχαν πληρωθεί μετά από καιρό πίστευαν ότι αυτό θα επαναληφτεί. Τα ταμεία όμως παράμεναν άδεια ακόμη και αυτών που είχαν την ψευδαίσθηση πως επειδή κάποτε κάποιος τους έταξε μόνιμο μισθό θα ισχύει μέχρι Δευτέρας Παρουσίας…… Μπροστά στο κακό αυτό και επειδή είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν, κάποιοι είπαν να τυπώσουν δικό τους χρήμα και να πουλάει ο αγρότης στο μανάβη κι ο μανάβης στον χασάπη. Μόνο όμως που το λίπασμα έπρεπε να το πληρώσουν σε ευρώ! Άρα……. Η μοναδική λύση για το μικρό χωριό είναι αντί να πληρώσει ο χασάπης τον μανάβη και ο μανάβης τον ηλεκτρολόγο να έλθει κάποιος και να βάλει χρώμα, να ξεκινήσει η παραγωγή, να βρουν δουλειά οι άνθρωποι του χωριού και ένα μέρος της παραγωγής να φεύγει εκτός χωριού. Τα οικονομικά είναι απλά αρκεί να υπολογίζεις με τις βασικές παραμέτρους. Έσοδα, έξοδα, τιμή, κόστος, κέρδος. Τα έξοδα μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις μπορούν να ξεπερνούν τα έσοδα και αμέσως πρέπει να καλύπτεται το έλλειμμα που υπήρξε και να δημιουργείται απόθεμα για την επόμενη δύσκολη στιγμή. Μόνο αν η τιμή πώλησης του προϊόντος είναι μεγαλύτερη του κόστους και μικρότερη του ανταγωνισμού μπορεί κάποιος να κοιμάται ήσυχος πως το πρωί δεν θα ξυπνήσει και θα είναι χωρίς δουλειά. Για να ευημερούν οικονομικά οι άνθρωποι πρέπει να ευημερούν και οι αριθμοί. Όσο για τους φόρους που δήθεν θα εισπράξει το κράτος από παλιότερα χρόνια πλην ενός μικρού ποσού μάλλον θυμίζει τους κατοίκους του μικρού χωριού και τον έφορο της περιοχής τους. Σκοπός είναι να βρούμε μερικά πενηντάρικα να κυκλοφορήσουν στο χωριό και στο τέλος μερικά από αυτά να μείνουν εδώ και ένα μέρος από αυτά που θα έχουμε, να πάρει και το κράτος για κοινωνική πολιτική. Σίγουρα κάποιοι αναγνώστες δεν θα συμφωνήσουν με τα παραπάνω και ονειρεύονται δανεικά κι αγύριστα. Τώρα όμως στις τράπεζες μπήκαν ξένοι επίτροποι… Υ.Γ. Αυτά μου είπε ο φίλος μου Σ.Δ. μπακάλης στο επάγγελμα χωρίς κανένα πτυχίο… Για την αντιγραφή Θ.Αγγελής
