Από τη νομαρχιακή επιτροπή του ΚΚΕ με αφορμή το θάνατο του Γιώργου Βρεττού, πήραμε την παρακάτω ανακοίνωση:”
Πλήθος σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι που έτυχε να τον γνωρίσουν και να συναντηθούν μαζί του στους καθημερινούς αγώνες, αποχαιρέτησαν χθες -Σάββατο 5 Μάρτη 2011-, μαζί με τους οικείους του, τον σ. Γιώργο Βρεττό που κηδεύτηκε στο χωριό Καρυώτες Λευκάδας. Στην κηδεία του παραβρέθηκαν αντιπροσωπεία της ΕΠ Βορειοδυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ, της ΝΕ Λευκάδας του Κόμματος, της ΚΝΕ και του Παραρτήματος Λευκάδας της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ). Τον επικήδειο από μέρους του Κόμματος, εκφώνησε ο Τάκης Κτενάς μέλος της ΝΕ Λευκάδας του ΚΚΕ: «Αγαπημένε μας σ. Γιώργο. Η ΝΕ, όλοι οι κομουνιστές της Λευκάδας, οι συναγωνιστές Εαμίτες, αποχαιρετούν σήμερα στο τελευταίο του ταξίδι τον αγαπημένο μας σ. Γιώργο Βρεττό. Η προσφορά του στο Κόμμα, στο εργατικό και λαϊκό κίνημα της Λευκάδας, η αφοσίωσή του στα συμφέροντα και τα δίκια της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των γυναικών, του εργαζόμενου λαού, τα οποία υπεράσπιζε σε όλη του τη ζωή, αποτελεί για όλους μας και ιδιαίτερα για την νέα γενιά παράδειγμα για την δράση μας. Ο σ. Βρεττός ήταν πάντοτε στις πρώτες γραμμές του αγώνα, γνώρισε και έζησε άμεσα και ζωντανά τις αγωνίες και τα προβλήματα του λαού. Αλύγιστος αγωνιστής, ανυποχώρητος μπροστά σε κάθε δυσκολία, παντού όπου ο αγώνας τον καλούσε, έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να ριζώσουν βαθιά, οι ιδέες του ΚΚΕ μέσα στο λαό». Και συνέχισε αναφερόμενος στην πλούσια διαδρομή και δράση του σ. Γιώργου Βρεττού: «Η προσφορά του αρχίζει από τα νεανικά του χρόνια σαν αετόπουλο και επονίτης στην κατοχή και την αντίσταση. Ταυτόχρονα ο πατέρας του, πολεμούσε τον κατακτητή και τους ντόπιους γερμανοτσολιάδες σαν διοικητής λόχου του 24ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Από τότε μέχρι τα στερνά του χρόνια ρίχτηκε στον αγώνα μέσα από τις γραμμές του Κόμματος χωρίς να υπολογίζει κόπους και θυσίες. Δεν είχε μπροστά του κανένα άλλο κίνητρο, πέρα από ένα. Πώς θα υπηρετεί τους εργαζόμενους και το λαό ως μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ. Το μισαλλόδοξο κράτος της τότε δεξιάς, τον εξόρισε στον «σύγχρονο Παρθενώνα» της Μακρονήσου, όπου και υπέστη πολλούς βασανισμούς και ταλαιπωρίες. Στην περίοδο μετά τον εμφύλιο συνεχίζει τον αγώνα μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ και αποτελεί τον σύνδεσμο με την παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ. Με την ίδρυση της νεολαίας Λαμπράκη αναλαμβάνει Γραμματέας της Οργάνωσης στην Λευκάδα. Το 1967 συλλαμβάνεται από τους στρατοκράτες της 21ης Απρίλη και στέλνεται ξανά στην εξορία. Αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση νομιμοφροσύνης και έτσι απολύθηκε μαζί με τους τελευταίους εξόριστους. Όλη αυτή την περίοδο είχε στήριγμα την άξια συντρόφισσα του στην ζωή και τον αγώνα, Ντίνα. Μετά την απόλυση του συγκροτεί με άλλους αγωνιστές την παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ στη Λευκάδα. Η 8μελής αυτή επιτροπή Λευκάδας του ΚΚΕ απαρτίζονταν εκτός από τον Βρεττό από τους: Κώστα Κολυβά (Μπερδεμπέ), Αντώνη Μήτσουρα, Βαγγέλη Φατούρο, Στάθη Καράμπαλη, Φάνη Λογοθέτη (Μπαλωμένο), Νίκο Καρελή και παπα-Στάθη Κτενά. Με τέτοιο υλικό μελών και στελεχών ξαναχτίστηκε το ΚΚΕ μετά την κατάρρευση της χούντας, ύστερα από 30 χρόνια παρανομίας. Δε χρειάστηκε η αστική νομιμότητα του Κόμματος. Το Κόμμα είχε ήδη νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του λαού ως πρωτοπορία στον αγώνα του ενάντια στη χούντα και στον ιμπεριαλισμό. Με την μεταπολίτευση και την νομιμοποίηση του Κόμματος αναλαμβάνει γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λευκάδας του ΚΚΕ, μέχρι και το 1979. Συνεχίζει να αγωνίζεται σαν στέλεχος του Κόμματος από διάφορες θέσεις. Κατά διαστήματα υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος στο νησί μας. Τα τελευταία χρόνια ήταν πρόεδρος του παραρτήματος Λευκάδας της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ)». Για να καταλήξει λέγοντας: «Ο σ. Βρεττός υπερασπίστηκε το δίκιο του λαού και του λαϊκού κινήματος. Η φυλακή και η εξορία δεν τον λύγισαν. Βγήκε νικητής και με ψηλά το κεφάλι ρίχτηκε και πάλι στη μάχη για την ανασύνταξη του κινήματος. Έφτασε ως το τέλος της ζωής του χωρίς κανένα κενό, χωρίς καμιά παρέκκλιση από το δρόμο που χάραξε. Στάθηκε μέχρι τα ύστερά του πιστός στο κόμμα του, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Του κόμματος που η προσφορά του είναι και μοναδική και αναντικατάστατη. Καμιά άλλη πολιτική δύναμη δεν έχει να αναδείξει, τόσο αφοσιωμένη στο δίκιο του λαού προσφορά, ποτισμένη με αίμα, με μέλη και στελέχη σαν τον σ. Βρεττό. Είναι το μόνο Κόμμα που δεν έχει την παραμικρή ευθύνη για όλα όσα υπέφερε και υποφέρει σήμερα ο λαός μας. Και όσοι σηκώνουν σήμερα το δάχτυλο απέναντι στο ΚΚΕ και εκτοξεύουν απειλές για τη δράση του, δεν πρωτοτυπούν σε τίποτα από τους προκατόχους τους. Υπερασπίζονται τα άνομα συμφέροντά τους. Ένα σύστημα βάρβαρο, απάνθρωπο, ένα σύστημα που σαπίζει στη σήψη και στην παρακμή. Μα, δεν πρόκειται να πετύχουν τους παράνομους και άδικους σκοπούς τους. Το ΚΚΕ θα στέκει πάντα ολόρθο απέναντί τους. Υπερασπιστής των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων και εμπνευστής μιας νέας εφόδου, για να γίνει ο λαός κυρίαρχος της τύχης του. Ο φάρος της σοσιαλιστικής κομμουνιστικής κοινωνίας θα είναι πάντα φωτεινός. Αυτό το Κόμμα κανένας δεν μπόρεσε να το βάλει στο χέρι και κανένας δε θα μπορέσει. Αποτελείται από σίδερο και ατσάλι, από μέλη και στελέχη που γαλουχήθηκαν από αγωνιστές σαν τον Γιώργο Βρτεττό. Έχουμε ρίζες και παρακαταθήκες που καμιά δύναμη δεν μπορεί να κλονίσει. Σύντροφε Γιώργο, κοιμήσου ήσυχος. Το Κόμμα σου, το ΚΚΕ, θα στέκει πάντα ακλόνητο. Είναι χιλιάδες αυτοί που συνεχίζουν το έργο σου. Αύριο θα είναι ποτάμι. Οι ιδέες μας, οι ιδέες του σοσιαλισμού – κομμουνισμού, είναι παντοδύναμες και ανίκητες. Εσύ Θα ζεις για πάντα στη καρδιά του λαού όπως όλοι οι λαϊκοί αγωνιστές και θα σε θυμούνται με υπερηφάνεια οι συγγενείς σου, τα παιδιά σου, ο Άρης και η «μικρή σου» Βάλια, που την σήκωνες στους ώμους να καρφώνει τις αφίσες του κόμματος μας, για να μην τις σχίζουν οι τραμπούκοι όπως μας έλεγες. Αιώνια να είναι η μνήμη σου».
