Έφτασαν λοιπόν και στην Λευκάδα οι κωπηλάτες του South Evian Gulf Team (της μοναδικής ομάδας μαραθωνίων αποστολών με καγιάκ στην Ελλάδα), Άγγελος Χριστοφίδης και Κώστας Μανατάκης. Τους εντοπίσαμε στο Νυδρί και εκεί ήταν ο αγαπητός μας Ευτυχιος Ζουριδάκης αλλα και πολύς ακόμη κόσμος οπού τους υποδέχτηκε θερμά..
Μιλήσαμε με τον Άγγελο, ο οποίος μας είπε για αυτο το μεγάλο ταξίδι που έχουν ξεκινήσει. Πρόκειται να διασχίσουν την Ελλάδα, 1000 ναυτικά μίλια μόνο με κουπί, με καγιάκ.. Ξεκίνησαν απο το δυτικότερο σημείο της Ελλάδας τους Οθωνούς μέχρι το ανατολικότερο το Καστελλόριζο. Σήμερα είναι η 7η ημέρα και έφτασαν στην Λευκάδα. Ο σκοπός τους είναι να ολοκληρώσουν τη διαδρομή σε 55 ημέρες με καγιάκ κατα τους μήνες Μάιο — Ιούνιο 2014.
Το εγχείρημα αφιερώνεται στο σύλλογο γονέων καρκινοπαθών παιδιών «η Πίστη», που επί μία 20ετία στέκεται δίπλα στα παιδιά με καρκίνο και στις οικογένειές τους, με στόχους τη διάδοση του έργου του Συλλόγου, την ενημέρωση για τη σημασία της δωρεάς μυελού των οστών και την παρότρυνση να υποστηριχθούν με κάθε τρόπο, τα παιδιά που νοσηλεύονται στις ογκολογικές κλινικές. Όπως και στο ” Όραμα Ελπίδας” – τράπεζα Μυελού των Οστών.
Το ταξίδι αφιερώνεται, επίσης, στη μνήμη του δασκάλου τους στη ναυτική τέχνη Γεώργιου Ε. Κασιμίδη.
Πραγματικά μπράβο και στους δύο, ευχόμαστε να ευαισθητοποιηθούν όλοι και να καταλάβουν την σημασία της δωρεάς του μυελού των οστών. Είναι πραγματικά άξιοι και να ευχηθούμε καλή συνέχεια σε αυτο τους το εγχείρημα. Καλές θάλασσες και εμείς εδω είμαστε όλοι μαζί σας.
Διαβάσμαε το παρακάτω μήνυμα απο τα παιδιά στην σελίδα τους στο Facebook : Orfeas Kalafatis / South Evian Gulf Team
“Σε λίγες μέρες οι αθλητές της ομάδας South Evian Gulf team αναχωρούν για ένα μεγάλο ταξίδι. 1000 ναυτικά μίλια ανθρωπιάς και αγάπης, αποκλειστικά με καγιακ, αφιερωμένα στον σύλλογο γονέων παιδιών με καρκίνο “η Πίστη”. Ως ενεργό μέλος της ομάδας, και όπως συνηθίζουμε κάθε χρόνο, ανέλαβα την παραγωγή ενός μικρού video- μόνο που φέτος ήταν διαφορετικά: Στα πλαίσια των γυρισμάτων θα είχα την τύχη να γνωρίσω την Φωτεινή, ένα 11χρονο κοριτσάκι που νοσηλευόταν στην ΚΕΘ του ογκολογικού του Παίδων. Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις έναν τόσο νέο άνθρωπο σε αυτή τη κατάσταση, το μυαλό μουδιάζει και βλέπεις την ζωή σου από μια άλλη οπτική γωνία. Συνειδητοποιείς πόσο “μικρά” είναι αυτά που σε απασχολούν, και πόσο αδύναμος είσαι μπροστά στην πίστη αυτών των παιδιών, μπροστά στην δύναμη και την θέλησή τους για τη ζωή. Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι η Φωτεινή να με κερδίσει με το ωραίο της χαμόγελο και το αποφασισμένο ύφος της: Είχε περάσει πολλά τον τελευταίο χρόνο, όμως Θα έκανε τα πάντα για να συνδράμει στη προσπάθειά μας. Κατά την διάρκεια της ηχογράφησης, την άκουγα προσεκτικά. Ο λόγος της ώριμος, με ακρίβεια, αλλά τραγουδισμένος με την γλυκιά της φωνούλα, μοναδικό ενθύμιο μιας παιδικής αγνότητας που τώρα ανήκει στο παρελθόν. “Αυτά τα παιδιά δυστυχώς μεγάλωσαν απότομα” θα μου πει η γενναία μητέρα της, όταν με είδε βουρκωμένο.
Τώρα η Φωτεινή έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο και έχει ξεκινήσει τον μακρύ δρόμο της ανάρρωσης. Τα μαλλάκια της θα ξαναβγούν και σιγά σιγά θα ορθοποδήσει. Όμως τα ματάκια της πάντα θα μαρτυρούν τις δυσκολίες που πέρασε, τον πόνο που άντεξε. Αλλά παράλληλα θα μας φωτίζουν σ’αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, χαρίζοντας ελπίδα και χαμόγελο.
Θέλω να ευχαριστήσω τον Syllogos Pisti που τόσα χρόνια βρίσκεται στο πλευρό αυτών των παιδιών, αλλά και όλους τους εμπλεκόμενους εθελοντές και μη, που καθημερινά προσφέρουν ό,τι μπορούν σ’αυτόν τον άδικο αγώνα κατά του καρκίνου. Είμαστε δίπλα σας! “
