ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

«ΑΝΕΜΕΛΗ ΕΛΛΑΣ»

του Θανάση Αγγελή

Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι τα σωσίβια που χρησιμοποιούνται στην θάλασσα δεν είναι για πάντα.

 

Έχουν ημερομηνία λήξης αλλά και αν βρεθούν στο νερό αυτή η ημερομηνία μειώνεται δραματικά.

Δεν μπορείς να λες έχω σωσίβιο άρα δεν θα βουλιάξω ποτέ. Για να είμαστε ακριβείς όμως σημασία έχει και η ποιότητα του υλικού κατασκευής. Δυστυχώς στην Ελλάδα τα σωσίβια που μας δόθηκαν από ΕΕ- ΔΝΤ όταν εμείς οι ίδιοι  βουλιάξαμε. Το πλοίο που λεγόταν «Ανέμελη Ελλάς» ήταν και είναι χειριστής ποιότητας και το τραγικό, ότι πρέπει να τα αρμυροπληρώσουμε με τόκο, πριν καταφέρουμε να πατήσουμε στεριά.

Τώρα αν μπορέσουμε να πατήσουμε στην άκρη ίσως γλυτώσουμε, αλλά σ’ αυτό το ναυάγιο θα χαθούν πολλοί.

Βέβαια τα σωσίβια θα πληρωθούν από τους επιζήσαντες σε χρήμα ή είδος… που λέγονται φιλέτα, υδρογονάνθρακες, ορυκτά κτλπ.

Αυτό λοιπόν που ισχύει για το κράτος, σε ότι αφορά τα δάνεια-σωσίβια το ίδιο ισχύει με μικρές παραλλαγές για τους ιδιώτες που έχουν πάρει δάνεια από τις τράπεζες.

Εκεί υπάρχουν άνθρωποι που πήραν δάνειο για πρώτη κατοικία τις καλές εποχές κι έλεγαν: Αντί να πληρώνω ενοίκιο, θα δίνω το αντίστοιχο  ποσό στην τράπεζα και σε κάποια στιγμή στο μέλλον θα μου μείνει το σπίτι.

Ένας αριθμός από αυτούς τώρα βρέθηκαν άνεργοι και ειδικά αυτοί του ιδιωτικού τομέα και δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις. Εδώ είναι ειδική περίπτωση που χρήζει ευαισθησίας, απ’ όλους μας.

Υπάρχουν άλλοι που πήραν δάνειο και δεν πήραν απλό σπιτάκι αλλά κάτι μεταξύ Βερσαλλιών και Μπάκιγχαμ και βρέθηκαν εκτός προγραμματισμού.

Αυτοί είναι οι απερίσκεπτοι, που δεν ήθελαν ή δεν έβλεπαν τι θα συμβεί σε περίπτωση «ατυχήματος»….

Μια άλλη κατηγορία είναι αυτοί που πληρώνουν τις δόσεις του στεγαστικού δανείου έστω και δύσκολα με την ελπίδα να κουρευτεί και να γλιτώσουν το 50% πιστεύοντας  ότι το κούρεμα θα το πληρώσουν οι τράπεζες.

Υπάρχει όμως και η τάξη αυτών που μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους απόλυτα, με χρήματα σε καταθέσεις εξωτερικού αλλά και σε σεντούκια και περιμένουν να συμβεί το « γαία πυρί μειχθήτω»  για να μην πληρώσουν οι ίδιοι ούτε ένα ευρώ. Τέλος είναι και αυτοί που δεν πήραν δάνειο και εξακολουθούν να μένουν στο νοίκι( οι άλλοι τους θεωρούσαν βλάκες) και θα κληθούν να πληρώσουν μαζί με τους λοιπούς τα δάνεια των προαναφερόμενων ενώ ταυτόχρονα θα πληρώνουν και το ενοίκιο για το σπίτι που θα διαμένουν.

Αν όμως δεν έχουν να πληρώσουν το ενοίκιο η έξωση είναι άμεση από τον ιδιοκτήτη.

Γι αυτούς κανένα κόμμα δεν δείχνει την ίδια συμπόνια με τους δανειολήπτες, γιατί εδώ θα χαθούν ψήφοι μικροϊδιοκτητών που παίρνουν ενοίκιο, ενώ για τα απρόσωπα  τραπεζικά ιδρύματα δεν χάνεται ούτε ένας ψήφος. Δεν είναι αδικία λοιπόν γι αυτόν που πληρώνει ενοίκιο ;

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι για κάθε δάνειο που δεν πληρώνει ο δανειολήπτης το πληρώνει κάποιος άλλος.

Πολλοί φωνάζουν ότι θα κερδίσουν οι τράπεζες από τους πλειστηριασμούς και δεν καταλαβαίνουν ότι και οι τράπεζες δεν έχουν τέτοιο συμφέρον.

Ο λόγος είναι ότι άν γεμίσει η αγορά σπίτια από κατασχέσεις και με τα υπάρχοντα απούλητα προ κρίσεως, η τιμή τους θα είναι 20% επι της πραγματικής αξίας.

Τότε ακόμη  κι εκείνος που μπορεί και πληρώνει τις δόσεις και οφείλει το 60% του δανείου, θα σκεφτεί (ορθά) ας το πάρει η τράπεζα δεν πληρώνω.

Αν όμως έχει και κομπόδεμα ίσως το αγοράσει στην συνέχεια στο 20% της αξίας του, μετρητοίς σε κάποιο πλειστηριασμό. Άρα λοιπόν οι τράπεζες συμφέρον έχουν όταν πληρώνονται οι δόσεις και όχι οι εκποιήσεις με 20 % της αξίας.

Δάνεια λοιπόν η «Ανέμελη Ελλάς» για πληρωμές ψηφοφόρων στρατών, κομπιναδόρων, απατεώνων επιχειρηματιών και απατεώνων πολιτικών.

Δάνεια σε κόμματα και ΜΜΕ με εγγύηση αέρα κοπανιστό αλλά ταυτόχρονα κούρεμα σε ομόλογα μικροαποταμιευτών και ασφαλιστικών ταμείων….

Η ανεργία πλέον απειλεί την ύπαρξη του κράτους και θα δώσουν 50,000 χάπια για έξι μήνες σε άνεργους με κόστος διακόσια εκατομμύρια.

Μετά τί;

Δημοτικές εκλογές με υπόσχεση την επαναπρόσληψη όσων θα έχει λήξει η σύμβαση και υπόσχεση ότι θα προσλάβουν και όσους δεν δούλεψαν την πρώτη φορά.

Χωρίς να υπάρχει φώς ότι θα υπάρξουν νέα κονδύλια.

Εδώ οι κινέζοι λένε μάθε κάποιον να ψαρεύει αντί να του χαρίζεις ένα ψάρι.

Πως όμως θα πάρουμε ψηφαλάκια στις δημοτικές;(αφορά όλα τα κόμματα).

Το περίεργο είναι ότι με αυτό το μέτρο συμφωνεί και η ΤΡΟΙΚΑ που ταυτόχρονα ζητά απολύσεις από το δημόσιο.  

Κάτι δεν πάει καλά μου φαίνεται ή κάνω λάθος;

Σημείωση: Αυτά τα λεφτά είναι από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.

Να λοιπόν πως γίνονται οι δημόσιες επενδύσεις σήμερα , μόνο για ένα εξάμηνο με προσλήψεις στην αυτοδιοίκηση. Για το χαρτζιλίκι…..

Ω «Ανέμελη Ελλάς» με τους πολιτικούς που «γεννάς».

Ίσως θα ήταν πιο σωστό αυτά τα χρήματα να δοθούν σε εξαγωγικές υγιείς επιχειρήσεις. Καθώς και σε αυτές που παράγουν για το εσωτερικό ανταγωνιστικά προϊόντα ώστε να μειωθούν οι εισαγωγές και ταυτόχρονα να δουλέψουν άνεργοι με ελπίδα το μέλλον. Το θέμα είναι να φέρουμε χρήμα απ’ έξω και να μειώσουμε τις εισαγωγές σε «λεμόνια».

Χωρίς αύξηση της παραγωγής η χώρα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ.

 

Τουλάχιστον ας είμαστε μην εμείς το πρώτο πείραμα για την παγκοσμιοποίηση.

Υ.Γ1. Εννοείτε ότι στις επιχειρήσεις συμπεριλαμβάνονται οι τουριστικές που έγιναν βαριά βιομηχανία

Υ.Γ.2 Όσα δάνεια και να πάρουμε δεν λύνουμε το πρόβλημα αντίθετα το μεταφέρουμε με ακόμη ποιο δύσκολους όρους στις επόμενες γενιές..