ΑΘΛΗΤΙΚΑ

Το παραδοσιακό «Αμπαλί» αναβιώνει μέσα από το σύγχρονο Petanque

Της

Κυριακής Θειακού

Κοντά στο Επισκοπείο, κάθε απόγευμα γύρω στις 4 περίπου, σε ένα αυτοσχέδιο γήπεδο, στήνεται ένα παιχνίδι άγνωστο μέχρι στιγμής στους περισσότερους.

Λόγος γίνεται λοιπόν για το ξενόφερτο petanque. Όμως πόσο ξενόφερτο είναι στην Λευκάδα πραγματικά;

Σύμφωνα με τους κυρίους Ζώη Σγουρόπουλο και Δημήτρη Πελεκούδα, το petanque είναι η ανανεωμένη εκδοχή του παραδοσιακού Λευκαδίτικου παιχνιδιού «Αμπαλί».

Το αμπαλί ήταν ένα παιχνίδι που φημολογείται ότι κρατούσε από τα χρόνια της ενετοκρατίας και παιζόταν από τους Μπρανέλους με μεγάλη ευχαρίστηση μέχρι και τη δεκαετία του ’80, όπου σταδιακά άρχισε να χάνεται.

Ο κύριος Σγουρόπουλος θυμάται πως γύρω στο 1980 το παιχνίδι προσέλκυε έντονα το ενδιαφέρον του κόσμου αφού σε κάθε ομάδα έπαιζαν γύρω στα 15 – 20 άτομα, τα οποία είχαν πολύ μεγάλη και ζωηρή κερκίδα με τα στοιχήματα για τους νικητές να δίνουν και να παίρνουν.

Στο παραδοσιακό αμπαλί οι παίκτες έπαιζαν χρησιμοποιώντας ξύλινες μπάλες γύρω στους 12 – 14 πόντους. Ωστόσο η ιδιαιτερότητα βρισκόταν στο σχήμα τους. Οι συγκεκριμένες μπάλες δεν ήταν απόλυτα στρογγυλές αλλά λίγο “φαγωμένες” στη μία πλευρά, γεγονός που  βοηθούσε στο να διαγράφουν μια πιο κυκλική τροχιά μέσα στο γήπεδο.

Οι κανόνες του παιχνιδιού ήταν σχετικά απλοί: Σε ένα παράλληλο και επίπεδο γήπεδο γύρω στα 20 μέτρα, οι παίκτες, που κατά κύριο λόγο ήταν ηλικιωμένοι, χωρίζονταν σε δύο ομάδες και στεκόμενοι στη μία άκρη του γηπέδου έριχναν αρχικά μια μικρότερη ξύλινη μπάλα που ονομαζόταν μπαλί. Στη συνέχεια κάθε μια ομάδα επιχειρούσε βολές με μεγαλύτερες ξύλινες μπάλες που στόχο είχαν να φτάσουν όσο πιο κοντά γινόταν στο μπαλί. Οι παίκτες ωστόσο μπορούσαν να χτυπήσουν το μπαλί, να το μετακινήσουν ή να απομακρύνουν τις μπάλες της αντίπαλης ομάδας. Κάθε φορά που η μία ομάδα πλησίαζε περισσότερο το μπαλί από την αντίπαλη, κέρδιζε έναν πόντο και συνέχιζε η άλλη μέχρι η παρτίδα να λήξει στους 12 πόντους.

Με τα χρόνια όμως το παραδοσιακό αυτό παιχνίδι λησμονήθηκε..

Σε μια προσπάθεια αναβίωσης του παιχνιδιού, ο Πολιτιστικός Σύλλογος της Απόλπαινας, ζήτησε από τον Δήμο να του παραχωρήσει έναν χώρο κοντά στο Νηπιαγωγείο της Απόλπαινας, ο οποίος και διαμορφώθηκε κατάλληλα ώστε να παίζεται ξανά το αμπαλί.  Σε μια επίσκεψη του Συλλόγου της Πρέβεζας  για ένα φιλικό παιχνίδι, διαπιστώθηκε πως στην Πρέβεζα έπαιζαν λίγο διαφορετικά το αμπαλί. Βασικά στην Πρέβεζα έπαιζαν το petanque, ένα παιχνίδι που οι κανόνες του μοιάζουν πολύ με αυτούς που έχει το παραδοσιακό Λευκαδίτικο αμπαλί.

Έτσι τα μέλη του Συλλόγου Απόλπαινας αποφάσισαν να μάθουν και να παίξουν και οι ίδιοι το petanque. Ως νεοσύστατη ομάδα πια, οι φίλοι του petanque απευθύνθηκαν εκ νέου στο Δήμο, όπου τους παραχωρήθηκε ένας χώρος που προοριζόταν για πλατεία κοντά στα γραφεία της Μητρόπολης ώστε να διαμορφώσουν ένα καινούριο γήπεδο. Για την ακρίβεια όχι ένα, αλλά τέσσερα γήπεδα έχουν κατασκευαστεί σε αυτόν τον χώρο. Ο σύγχρονα διαμορφωμένος χώρος είναι επίπεδος και δίνει τη δυνατότητα να παίξουν σε αυτόν 24 άτομα, 6 δηλαδή σε κάθε γήπεδο των 6- 10 μέτρων, ενώ δημιουργήθηκε και συντηρείται με προσωπική εργασία των παικτών και με χορηγίες των φίλων του petanque.

Το petanque αποτελεί ένα παιχνίδι που παίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο και έχει διεθνείς προδιαγραφές. Οι μπάλες του είναι σιδερένιες, σφαιρικές με διάμετρο 7 πόντους και βάρος γύρω στα 700 +- 20 γρ. Ο τρόπος που παίζεται μοιάζει πολύ με αυτόν στο αμπαλί: στη μια πλευρά του γηπέδου τοποθετείται ένα στεφάνι όπου οι παίκτες παίρνουν θέση για να παίξουν ώστε να μην υπάρχει κάποιο πλεονέκτημα θέσης. Αρχικά το κονσονέ – τη μικρότερη ξύλινη μπάλα δηλαδή- το ρίχνει κατόπιν κλήρωσης μια ομάδα και έπειτα συνεχίζει η ομάδα που έχει κερδίσει έναν πόντο. Βασικό ζητούμενο είναι το ποια ομάδα θα καταφέρει να πάει τις περισσότερες δικές της μπάλες κοντά στο κονσονέ ώστε να γράψει τους περισσότερους πόντους. Η απόσταση ανάμεσα στις μπάλες υπολογίζεται με μέτρο. Στην αρχή η κάθε ομάδα ρίχνει από μια μπάλα ενώ στη συνέχεια αυτή που έχει προβάδισμα περιμένει. Όταν η αντίπαλη πλησιάσει αρκετά περιμένει εκείνη και αυτό συνεχίζεται μέχρι να φτάσει κάποια από τις δύο ομάδες πρώτη στους 13 πόντους, όπου και λήγει η παρτίδα.

Στον συγκεκριμένο χώρο φιλοξενείται συχνά η ομάδα της Πρέβεζας, ενώ τον έχουν επισκεφθεί επίσης, προκειμένου να γνωρίσουν το παιχνίδι, τα παιδιά από το ΚΔΑΠ και το Δημοτικό σχολείο Νυδριού.

Σαν σπορ απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, παρότι στην Λευκάδα αποτελεί αγαπημένη ενασχόληση κυρίως των μεγαλύτερων.

Η διαδικασία του παιχνιδιού όπως την παρακολουθήσαμε είναι απόλυτα.. διασκεδαστική και αποτελεί άριστη ψυχοθεραπεία σύμφωνα με τους παίκτες. Το μυαλό αδειάζει, το παιχνίδι αρχίζει και οι μεγαλύτεροι γίνονται και πάλι χαρούμενα παιδιά..

Η νεοσύστατη ομάδα φίλων του petanque της Λευκάδας, ευελπιστεί να γίνει μεγαλύτερη, επιθυμώντας όλο και περισσότεροι άνθρωποι να γνωρίσουν, να αγκαλιάσουν και να αγαπήσουν αυτό το ιδιαίτερο άθλημα..