Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα από τα pet shops της πόλης μας.
Ανοίγει η πόρτα. Ένα μικρό παιδί συνοδευόμενο από τον πατέρα του μπαίνει για ψώνια για το σκυλάκι τους. Ζητάνε κολάρο, όχι απλό, αλλά εκείνο το περίπλοκο, το σκληρό, με τα εσωτερικά καρφιά, τον πνίχτη. Θα φορεθεί λένε στο σκύλο, για να ελέγχεται με αυτό τον τρόπο η συμπεριφορά του. Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται για το αν ο σκύλος θα υποφέρει, θα βασανιστεί. Η ενημέρωση και η καθοδήγηση του ιδιοκτήτη του pet shop ότι το ζώο έχει ψυχή και πονάει και ότι αυτό αποτελεί κακοποίηση ζώου και θα έπρεπε να αποφεύγονται τέτοιου είδους ενέργειες, είχε απλώς ως αποτέλεσμα την αναζήτηση του ζητούμενου προϊόντος σε άλλο μαγαζί. Η σκληρή νοοτροπία απέναντι στα ζωάκια στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς μεταδίδεται από γενιά σε γενιά! Θέλει χρόνο για να μπορέσει να εξαλειφθεί η νοοτροπία που ίσχυε ότι τα ζώα είναι απλώς για να τάσσονται στην υπηρεσία του ανθρώπου, χωρίς ψυχή, αλλά σαν ένα απλό αντικείμενο!
