Το Σάββατο 19 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Λευκάδας η εκδήλωση της Ένωσης Γονέων με θέμα: «Οικονομική και κοινωνική κρίση – Εξαρτησιογόνες ουσίες», με ομιλητές την κυρία Βασιλική Κατωπόδη, ψυχολόγο, Επιστημονικά Υπεύθυνη του Κ.Π. των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Λευκάδας, τον κ. Παπαχρήστο Γιάννη, διευθυντή του ΚΕΘΕΑ Ήπειρος και τον κ. Μιχαλαρέα Ηλία, Δρ. Ψυχολογίας – Δρ. Γεωγραφίας, Επιστημονικά Υπεύθυνο της Μονάδας Απεξάρτησης «Διάπλους» της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας. Στην ομιλία της η κυρία Βασιλική Κατωπόδη αναφέρθηκε διεξοδικά στο πώς ξεκίνησε η πρόληψη στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του 1980 από την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όπως τόνισε η κυρία Κατωπόδη, η πρόληψη ανάγεται πλέον στον πιο βασικό παράγοντα – συνιστώσα στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων και χρειάζεται να εμπλακούμε όλοι μας από τον ρόλο που έχουμε , γονείς, εκπαιδευτικοί, ειδικοί, ώστε να δημιουργήσουμε τις ασφαλείς συνθήκες και προϋποθέσεις, προκειμένου να αναπτύξουμε, να διαπαιδαγωγήσουμε παιδιά και νέους με στάσεις και συμπεριφορές ασφαλείς πρώτα για τον εαυτό τους και τη ζωή τους και αφετέρου για το πλέγμα των κοινωνικών σχέσεων και δικτύων που πρόκειται να δημιουργήσουν οι ίδιοι στις ζωές τους μεγαλώνοντας.
Η Πρόληψη αφορά στάση ζωής και για τούτο μαθαίνεται μέσω της συμπεριφορά μας αλλά και των στάσεων και αντιλήψεων που έχουμε για την ζωή. Ο δεύτερος ομιλητής κ. Παπαχρήστου Γιάννης, μίλησε για τα προγράμματα που γίνονται στο ΚΕΘΕΑ, δίνοντας χρήσιμες πληροφορίες στο κοινό για το πώς θα αντιμετωπίσουν οι γονείς το παιδί τους αν κάνει χρήση, πού πρέπει να απευθυνθούν και ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν τα παιδιά στη χρήση. Στις μέρες μας οι γονείς βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με κοινωνικά προβλήματα, όπως είναι η μοναξιά, η αποξένωση, η αδιαφορία, η βία, η χρήση ουσιών. Είναι πολύ σημαντικό ο γονιός να υποστηριχθεί, να ενθαρρυνθεί, ώστε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτά τα προβλήματα για την οικογένειά του με ψυχραιμία, γνώση και σε κλίμα συνεργασίας. Οι θεραπευτικές κοινότητες είναι πλέον θεσμοί στις τοπικές κοινωνίες, προσφέροντας πολύτιμο έργο στον τομέα της απεξάρτησης, με Συμβουλευτικά Κέντρα, Κέντρα Κοινωνικής Επανένταξης και Κέντρα Οικογενειακής Υποστήριξης. Η αποδόμησή τους θα είναι τουλάχιστον καταστροφική για τις τοπικές κοινωνίες. Ο τρίτος ομιλητής κ. Ηλίας Μιχαλαρέας, τόνισε ότι η εξάρτηση από ψυχότροπες ουσίες σαν κοινωνικό πρόβλημα συνδέεται άμεσα με την ευρύτερη κοινωνική, οικονομική κρίση και παρουσιάζει υψηλή συνάφεια με την ανεργία, τη σχολική διαρροή, την οικονομική – πολιτιστική φτώχεια. Την τελευταία πενταετία το πρόβλημα εμφανίζεται ιδιαίτερα οξυμένο. Όπως τόνισε ο κ. Μιχαλαρέας, «μπορούμε να παρομοιάσουμε τη χρήση και την εξάρτηση με ένα κλάσμα. Στον αριθμητή του κλάσματος μπορούμε να βάλουμε μια οποιαδήποτε ουσία, ηρωίνη, κοκαΐνη, αλκοόλ, χασίς… Στον παρανομαστή δυστυχώς, και αυτό το επιβεβαιώνεται όχι μόνο από τη θεωρία αλλά και από την κλινική εμπειρία, μπαίνει πάντα το ίδιο στοιχείο που είναι το “φτιάξιμο”. Ο παρανομαστής είναι κοινός για όλες τις ουσίες. Για τον ίδιο λόγο θα χρησιμοποιηθεί το αλκοόλ, το χασίς, η ηρωίνη, τα βαρβιτουρικά…. ανεξαρτήτως της χημικής σύνθεσης και της φαρμακολογικής τους δράσης. Σημασία δεν έχει τι “πίνει” κάποιος αλλά ότι “πίνει”. Όπως και στα κλάσματα που για να προστεθούν πρέπει πρώτα να γίνουν ομώνυμα, να έχουν δηλαδή κοινό παρανομαστή, έτσι και στην εξάρτηση, στην εποχή της πολυτοξικομανίας, το πέρασμα από τη μία ουσία στην άλλη είναι η σκληρή πραγματικότητα για χιλιάδες νέα παιδιά. Αν ο παρανομαστής είναι κοινός, εύκολα η μία ουσία μπορεί να προστεθεί στην άλλη. Ο κοινός παρανομαστής είναι η ανάγκη που έχει ένας άνθρωπος για να “φτιαχτεί”, για να “φύγει” από μια πραγματικότητα που βιώνει με επώδυνο τρόπο. Συνεπώς δεν υπάρχουν “σκληρά” και “μαλακά” ναρκωτικά, υπάρχουν ναρκωτικά. Δεν υπάρχουν “σκληρές” και “μαλακές” αιτίες που οδηγούν στη χρήση. Οι αιτίες είναι κοινές για όλες τις ουσίες. Άλλωστε, το 90% των πολυτοξικομανών αναφέρει ως πρώτη ουσία χρήσης την κάνναβη. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που έχει σημασία στην εξάρτηση από ψυχότροπες ουσίες δεν είναι οι πιθανές θεραπευτικές ή επιβλαβείς επιπτώσεις τους, αλλά αυτό που εννοούμε με τη λέξη “ναρκωτικά” ως προσωπική μεν, αλλά ανελεύθερη επιλογή που οδηγεί στην υιοθέτηση ενός καταστροφικού τρόπου ζωής. Ενός τρόπου ζωής που διαμεσολαβείται από τα ναρκωτικά. Ενός τρόπου ζωής που υποστηρίζεται και νομιμοποιείται από τη ναρκωκουλτούρα που περιβάλλει έναν πολιτισμό της παρακμής και που κατά καιρούς παίρνει διάφορες μορφές (life style, κλπ.)». Από τους παρευρισκόμενους ήταν έκδηλο το ενδιαφέρον ως προς το θέμα και τη συνάφειά του με την κρίση στην Ελλάδα, αφού ως γονείς βιώνουμε μια σκληρή πραγματικότητα σε έναν κατακερματισμένο κόσμο, όπου αξίες, συλλογικότητα, αξιοπρέπεια, και ιδανικά έρχονται σε δεύτερη μοίρα, ενώ τον πρώτο λόγο έχουν η αύξηση του κέρδους, ο ατομικισμός και η νοοτροπία του «πάτα επί πτωμάτων», όπως χαρακτηριστικά τόνισε η πρόεδρος της Ένωσης Γονέων κυρία Δήμητρα Δαμιανή στο άνοιγμα της εκδήλωσης.
