Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής στα σύγχρονα αστικά κέντρα, έχουν οδηγήσει στην αποξένωση του ανθρώπου από τη φύση.
Ωστόσο, μέσα από μερικά δημιουργήματά της που έχει εισάγει στο σπίτι, όπως τα φυτά και κυρίως τα κατοικίδια ζώα, ο άνθρωπος της πόλης, έχει διατηρήσει ένα ανοιχτό παράθυρο προς αυτήν.
Τα σκυλιά και τα παιδιά είναι ιδανικοί σύντροφοι.
Οποιοσδήποτε έχει μεγαλώσει με τη συντροφιά ενός σκύλου, ξέρει ότι τίποτα άλλο δεν μπορεί να συγκριθεί με μια τέτοια φιλία, χωρίς να θέλουμε να υποβαθμίσουμε τη σχέση που αναπτύσσει με το παιδί μια γάτα, ένα κουνελάκι ή ένα χάμστερ.
Μικροτραυματισμοί όπως μικρδαγκώματα από σκυλιά, ή μικρογρατζουνιές από γάτες, συμβαίνουν συχνά.
Συνήθως οφείλονται στην ένταση του παιχνιδιού και μόνο.
Κάποιες φυλές σκύλων είναι ξεχωριστά φιλικές προς τα παιδιά π.χ. οι ποιμενικοί όπως τα κόλεϋ, ο γερμανικός ποιμενικός, καθώς και οι διασταυρώσεις τους.
Όμως, ακόμα και οι φυλές που θεωρούνται ίσως επικίνδυνες για ένα παιδί όπως τα πίτμπουλ, τα Ντόμπερμαν ή οι μεγάλοι Δανοί, μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικοί σύντροφοι, μια και αυτό εξαρτάται από τον μοναδικό χαρακτήρα κάθε ζώου, σε συνάρτηση με τον τρόπο που έχει μεγαλώσει.
Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την σχέση του παιδιού με το κατοικίδιο, είναι το πώς οι ενήλικοι συμπεριφέρονται τόσο στο παιδί, όσο και στο ζωάκι.
Αν για παράδειγμα υπάρχει κάποιο μωρό στο σπίτι, είναι σημαντικό να μην παραμελούν τον σκύλο, ώστε να μην του δημιουργηθούν συναισθήματα ζήλιας, που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν στην εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς.
Το ζώο πρέπει να σέβεται το παιδί και το παιδί να σέβεται το ζώο.
Είναι εξίσου σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε στο παιδί –όσο το δυνατό συντομότερα από τη στιγμή που θα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να καταλάβει- ότι το κατοικίδιό μας είναι ένα ζωντανό ον με αισθήματα, το οποίο πρέπει να σέβεται.
Δεν πρέπει να το θεωρήσει ως ακόμα ένα παιχνίδι.
Το ίδιο και το ζώο μας, πρέπει να μάθει από μας πώς να συμπεριφέρεται στο παιδί. Συνήθως οι μονολεκτικές εντολές είναι αρκετές για να καταλάβει πού είναι τα όριά του.
Η πλήρης ευθύνη της φροντίδας, περιποίησης και εκπαίδευσης του ζώου δεν πρέπει να δίνεται σε ένα μικρό παιδί, το οποίο δεν είναι ακόμα αρκετά ικανό και ώριμο, αλλά θα πρέπει να διδάσκεται από τους γονείς σε αυτό.
Απαραίτητο είναι να μοιραστείτε κάποιες ευθύνες για το ζώο, με τα παιδιά.
Μπορούν να βοηθήσουν στη φροντίδα των κατοικίδιων φίλων μας. Αναθέστε τους κάποια αρμοδιότητα που θα είναι εύκολη κι ευχάριστη γι’αυτά, στην αρχή κάτω από την επίβλεψή σας. Έτσι τα παιδιά καλλιεργούν μια στενή συναισθηματική σχέση μαζί τους πέραν του γεγονότος ότι γίνονται υπεύθυνα και αποφεύγεται η ανάπτυξη μιας μεταξύ τους αντιζηλίας.
Κάτι σημαντικό: είτε σκύλο έχετε στο σπίτι, είτε γάτα, πρέπει να φροντίζετε για τα ετήσια εμβόλιά του, την αποπαρασίτωσή του και την επίσκεψη στο γιατρό σε περίπτωση που το δείτε άρρωστο.
Να θυμάστε πάντα, ότι ένα σωστά εμβολιασμένο, αποπαρασιτωμένο, και κτηνιατρικά παρακολουθούμενο ζώο, είναι τόσο καθαρό και ασφαλές, που μπορείτε να τρώτε άφοβα από το ίδιο πιάτο.
Και τέλος, πριν υιοθετήσετε ένα ζώο αν δεν έχετε ήδη, πρέπει να έχετε αποφασίσει υπεύθυνα ότι θα το κρατήσετε για όλη του τη ζωή και δεν θα το εγκαταλείψετε ποτέ ό,τι κι αν γίνει στη ζωή σας, οποιαδήποτε αλλαγή, ακόμα και αν πρέπει να μετακομίσετε στην άλλη άκρη της γης.
Έτσι διδάσκετε την υπευθυνότητα και την αληθινή αγάπη στο παιδί σας, ενώ δεν θα συμβάλλετε στη δημιουργία αδέσποτων όπως κάνουν δυστυχώς πολλοί ανεύθυνοι συμπολίτες μας.
ΠΗΓΗ : EYEDOLL.GR
