Την παγκόσμια ημέρα ποίησης γιόρτασε η Λευκάδα σε έναν περίπατο με συναντήσεις ποιητικού λόγου σε πέντε αγαπημένα μέρη της πόλης, σε συνδιοργάνωση της ARTηρία και της Ένωσης Φιλολόγων Λευκάδας.
Πρώτος σταθμός η δημόσια βιβλιοθήκη της Λευκάδας όπου και αναγνώθησαν ποιήματα του Νίκου Καρούζου από τους Γαλανόπουλο Σπύρο, Παππά Βιβή και Πλουμιστάκη Πόπη. Μετά την ανάγνωση στον πρώτο σταθμό μοιράστηκαν στους ομιλητές και στους ακροατές δύο χειρόγραφα (αντίτυπα) ποιήματα του Άγγελου Σικελιανού.
Δεύτερος σταθμός το Ιστορικό κέντρο Λευκάδιου Χερν στο πνευματικό κέντρο όπου και αναγνώθησαν ποίηματα του Μίλτου Σαχτούρη από τους Γαλανόπουλο Σπύρο, Κατσούλη Ελένη και Πλουμιστάκη Πόπη, ποιήματα που πραγματικά παρέσυραν τον ακροατή από τη δύναμή τους και τον χτυπούσαν εδώ κι εκεί σαν μύρια βάσανα ώστε να λέει στο τέλος μαζί με τον Σαχτούρη…
…δὲν ἔχω γράψει ποιήματα
μόνο σταυροὺς
σὲ μνήματα
καρφώνω.
Τρίτος σταθμός το εκκλησάκι του Άη Γιάννη και ο ποιητής που τιμήθηκε με την ανάγνωση αποσπάσματος του έργου του ήταν ο Τάσος Λειβαδίτης με αναγνώστες τους, Βλάχου Ιφιγένεια, Ντούσκα Έφη και Φραγκούλη Γιάννη.
Τέταρτος σταθμός ο ναός του Παντοκράτορα όπου και αναγνώθησαν ποιήματα του Νάνου Βαλαωρίτη, από τους Γούλα Κατερίνα, Κοταρέλα Όλγα, Μητσιάδη Δέσποινα, Περδικάρη Ανδρέα και Σμιτ Σοφία με τον ποιητή να προσπαθεί να σε σηκώσει από το χέρι και να σταθείς ορθός σε μία επανάσταση των νέων καιρών.
Ο περίπατος κατέληξε στην ARTηρία στις 20:00 το βράδυ όπου και η Γαζή Δώρα, η Νικολαϊδου Τάνια και η Ψύλλα Μαρία ανάγνωσαν Γιάννη Βαρβέρη και αποσπάσματα από το έργο του που παρομοίασαν πολλοί σαν μια σπουδή στο θάνατο, όπως και η κυρία Γράψα που παρηγόρησε το κοινό γι’ αυτό το θέμα του ποιητή, λέγοντας πως ακόμα κι αυτά τα ποιήματα μας δίνουνε μαθήματα για τη ζωή.
Η βραδιά των πέντε συναντήσεων ποιητικού λόγου έκλεισε με δυο λόγια του Ελύτη:
«Τότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία;»
(Σαν τη σημερινή)
«Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση…
… η τέχνη είναι η μόνη εναπομένουσα πολέμιος της ισχύος που κατήντησε να έχει στους καιρούς μας η ποσοτική αποτίμηση των αξιών»
