Ο Θανάσης Γράψας είναι γνήσιο τέκνο της Εξάνθειας… Το χωριό του είναι κάτι σαν εικονοστάσι γι αυτόν… Κάπως έτσι έμαθε και την οικογένειά του… Τη Ναυπάκτια γυναίκα του Μαρία και τρία παιδιά του… Φέτος αποφάσισε να γυρίσει στο χωριό και να αναβιώσει το μικρό καφενέ, που το βράδυ φτιάχνει και μεζέδες, τους καλύτερους, και στα ράφια του έχει και ψιλικά για τις έκτακτες ανάγκες των χωριανών του… Καφέ, ζάχαρη, μακαρόνια, αλεύρι και ότι χωράει ένα ράφι… Το ονόμασε “αγορά” και εκεί στα φόρτε τους είναι η σπιτική λεμονάδα, αλλά και ο μερακλίδικος καφές.. Οι πελάτες του πολλοί… Οι χωριανοί, οι μπουρανέλοι που έμαθαν ότι εκεί έχει καλούς μεζέδες αλλά και οι επισκέπτες που όλο και περισσότερο μαθαίνουν την Εξάνθεια…και θέλουν να καθίσουν στα μαξιλαράκια στο πεζούλι με μια παγωμένη μπύρα , να γίνουν ένα με τους ανθρώπους του χωριού… Εικόνες μιας άλλης εποχής που τόσο πολύ μας έχει λείψει και αναζητούμε…
