Ο Άρειος Πάγος με την αριθμ. 475/2016 απόφασή του απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως του κυρίου Σπύρου Τσαρλαμπά κατά της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης και της αριθμ. 156/2014 αποφάσεως του Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδας .
Με την απόφαση του Αρείου Πάγου, κρίθηκε ότι ο Ιερός Ναός που κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο (ΦΕΚ 473/1962 τ. Β΄) δεν είναι ιδιοκτησία του κ. Σ. Τσαρλαμπά , κρίθηκε ότι υπήρξε κτητορικός και ότι υποκείμενο του κτητορικού δικαιώματος είναι η Ιερά Μητρόπολης Λευκάδος και Ιθάκης, στην οποία περιέρχεται το κτητορικό δικαίωμα επί του Ιερού Ναού .
Το Ελληνικό Δημόσιο με την από 4-3-2016 αγωγή του ενώπιον του Πρωτοδικείου Λευκάδας που δεν έχει ακόμη συζητηθεί , διεκδικεί την κυριότητα επί του Ιερού Ναού έξι χρόνια μετά που η Ιερά Μητρόπολη διεξήγαγε δικαστικό αγώνα , αντικρούοντας τα στοιχεία που ο κ. Τσαρλαμπάς παρουσίασε διεκδικώντας ιδιοκτησιακό δικαίωμα. Μεταξύ των στοιχείων που ο κύριος Τσαρλαμπάς παρουσίασε στην δίκη με την Ιερά Μητρόπολη, υπήρξε και η αριθμ. 104/1875 απόφαση του Εφετείου Πατρών κατά του Δήμου Λευκάδας.
Με την αγωγή του αυτή το Ελληνικό Δημόσιο . δεν αμφισβητεί το κτητορικό δικαίωμα της Ιεράς Μητροπόλεως .
Επομένως από τη στιγμή που ήδη έγινε δεκτό με τρείς αποφάσεις δικαστηρίων δηλαδή την αριθμ. 20/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λευκάδας, την αριθμ. 156/2014 απόφαση του Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδας και την αριθμ. 475/2016 απόφαση του Αρείου Πάγου ότι ο κ. Τσαρλαμπάς δεν είναι ιδιοκτήτης του Ιερού Ναού, όπου παρατίθενται και τα στοιχεία και η αξιολόγηση τους, συνεπεία του δικαστικού αγώνα της Ιεράς Μητροπόλεως Λευκάδος και Ιθάκης , το Ελληνικό Δημόσιο έχει μάλλον εύκολο ρόλο, στην βραδυφλεγή αντίδραση του , αφού όλα έχουν ήδη κριθεί.
Το θέμα τώρα είναι η αποκατάσταση του Ιερού Ναού και η παράδοση των κειμηλίων που υπάρχουν που και αυτά αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας , με ανεκτίμητη θρησκευτική και αρχαιολογική αξία και τα οποία θα πρέπει να επανέλθουν στη θέση τους αφού βεβαίως αποκατασταθεί ο Ιερός Ναός.
