Ο Μάνος Ελευθερίου ο σπουδαίος μας ποιητής και στιχουργός δεν υπάρχει πιά.. Το πρωί της Πέμπτης έκανε ένα πολύ σοβαρό χειρουργείο …Φοβόταν ότι δεν θα τα καταφέρει. Και δεν τα κατάφερε. Ο Μάνος Ελευθερίου η σημαντική αυτή μορφή. Θα μου επιτραπεί όμως να γράψω από καρδιάς όλα όσα σκέφτεται ένας άνθρωπος που έζησε δίπλα του που έζησε τον Μάνο Ελευθερίου ως παραγωγός της δικής μας οινογένειας… Της οικογένειας του Αθήνα 984. Ο Μάνος που κάθε Σάββατο και Κυριακή 4-6 από το μικρόφωνο του σταθμού μας ακούγαμε τα “Λόγια αγάπης”… Ο Μάνος μας που όταν μιλούσαμε νόμιζες πως ο κόσμος είναι μια γαλήνια θάλασσα…Φοβόταν τους γιατρούς αλλά και τους αγαπούσε πολύ… Μου είχε πει: “Θέλω να σου δώσω χρήματα να ανάψεις ένα κερί στην Παναγία την Φανερωμένη εκεί στην Λευκάδα για το χειρουργείο που θα κάνω. Φοβάμαι πολύ…” “Μην φοβάστε κ. Μάνο όλα θα πάνε καλά”, τον καθησύχασα. “Να με πάρεις τηλέφωνο την Κυριακή γύρω στις 12 το μεσημέρι για να μιλήσουμε. Θα σου πω ακριβώς τι έγινε με το χειρουργείο”, ήταν τα τελευταία του λόγια την περασμένη Κυριακή όταν τελείωσε την εκπομπή του και μας αποχαιρέτησε… Και γω περίμενα σήμερα να μιλήσω μαζί του. Δεν τα καταφέραμε… “Όταν θα πεθάνω μας έλεγε θα είναι πολιτική η κηδεία μου γιατί θέλω να με κάψουν … Να έρθεις όμως και να λες οτι γνωριζόμασταν με αυτόν τον Μάνο”, έλεγε χαριτολογώντας… Και θα είμαστε εκεί την Τρίτη στο Α νεκροταφείο στις 12 το μεσημέρι για να σου πούμε το τελευταίο αντίο… Και ένα τελευταίο. Η φωτογραφία είναι από την βασιλόπιττα που κόψαμε για το 2018. Στο στούντιο εκεί στη θέση του. Και είπε: ” Όταν πεθάνω να την βάλεις και να λες γνώριζα και γω αυτό τον Μάνο”… Τι τύχη λοιπόν που γνώριζα και αγαπούσα αυτο τόν Μάνο…
Βιβιάννα Βαρδή
