ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Καλό ταξίδι Γιώργο…

Ένας φίλος. …Μάλλον ένας παιδικός παντοτινός φίλος μας άφησε. Έφυγε πριν λίγο για ένα άλλο ταξίδι. Προτίμησε να πάει στην αγκαλιά της πολυαγαπημένης του…που και αυτή έφυγε νωρίς από τη ζωή.
Φτιάχναμε ποδήλατα όταν ήμασταν μικρά. ….μαζεύαμε παλιά ποδήλατα….τα συναρμολογούσαμε και να το, το δικό μας. Χτυπούσαμε κουδούνια στις πόρτες και τρέχαμε μη μας πιάσουν….. Αν και όλοι ήξεραν ότι ήμασταν εμείς…….ανεμελιά. Εκεί στη γειτονιά η Ο Γιώργος , η Μαρίνα και εγώ ….. Όμως η ζωή σε κάποιους χαμογελά πολύ και σε κάποιους λιγότερο. Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιώργος. ..Ίσως το πιο ανέμελο (τότε), ευγενικό και αθώα ψυχή που είχα γνωρίσει. Απλά αγάπησε. …… Η “μοίρα” όμως δεν ήθελε πότε να ολοκληρωθεί αυτή η αγάπη. Ή ίσως και να ήθελε. Τώρα πια είναι μαζί.
Δεν παλεύεται ο χαμός κυρία Κατερίνα. Δεν ξεπερνιέται, δεν ξεχνιέται.
Όσο και να περνάει ο χρόνος, όσο και να αλλοιώνονται τα πρόσωπα, πάντα μια στιγμή, μια σκηνή, μια φράση, θα έρθει να χτυπήσει το καμπανάκι της μνήμης σας κ. Κατερίνα. Θα θυμηθείτε. Έφυγε ο Γιώργος σας.
Μόνο να θυμάστε πια  μπορείτε. Να θυμάστε… και να χαμογελάτε. Να Θυμάστε και να δακρύζετε. Σας άφησε την αγάπη του για να τον θυμάστε. Και σε εμάς την ευγένεια  και την καλοσύνη του.
Καλό ταξίδι Γιώργο

Η γειτόνισσά σου Αργυρή