ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Καλό ταξίδι Γιάννη Βόγλη…

“Έφυγε” σήμερα το πρωί σε ηλικία 79 ετών ο Κύριος του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Ο Γιάννης Βόγλης. Δεν άντεξε την τελευταία περιπέτεια της υγείας του και ταξίδεψε εκεί στην καλλιτεχνική γειτονιά για να συναντήσει τους φίλους του. Η Λευκάδα είχε την τύχη τα τελευταία χρόνια λόγω του γιου του Δημήτρη  που ζει μόνιμα στο νησί, να τον έχει συχνό επισκέπτη. Στην οικογένεια του να ευχηθούμε κουράγιο και δύναμη .Αντί βιογραφικού παραθέτουμε απόσπασμα της συνέντευξης του Δημήτρη Βόγλη που μιλά για τον πατέρα του , Γιάννη Βόγλη. Το πατέρα, τον ηθοποιό τον σπουδαίο αυτό άνθρωπο:

* Καιρός να μιλήσουμε για τον πατέρα Γιάννη Βόγλη. Πως είναι να μεγαλώνει ένα παιδί με επώνυμο πατέρα;

Εξαιρετικά συνηθισμένα. Το προσπάθησε πολύ ο πατέρας μου να μην αισθανόμαστε και εγώ κι ο αδερφός μου κάπως επειδή είναι επώνυμος, ή να συμπεριφερόμαστε κάπως επειδή είναι επώνυμος ή ότι μας οφείλονται πράγματα επειδή είναι επώνυμος. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι και ο ίδιος προβεβλημένος με την έννοια των media.

* Ο συγκεκριμένος είναι ένας μεγάλος ηθοποιός, μια μεγάλη προσωπικότητα της τέχνης, που όμως έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια οι περισσότεροι να μην γνωρίζουν την εικόνα σας. Έχει καταφέρει και έχει το έχει θωρακίσει αυτό. Πως το κατάφερε αυτό;

Είναι πολύ απλό δεν το αποζητούσε , δεν το κυνηγούσε. Ήταν βέβαια και σε μια γενιά ηθοποιών και ανθρώπων που δεν γινόταν το παραλήρημα που γίνεται τώρα. Ήθελαν την προβολή, αλλά υπήρχε ανθρώπινο μέτρο. Είχαν μία άλλη άποψη για την ίδια τη ζωή, για την προβολή τους. Τους απασχολούσε να προστατεύουν την οικογένειά τους και να μην την κάνουν βορά των φλας.

* Δεν είναι από αυτούς που τους ξέχασε ο χρόνος, συμμετέχει σε ρόλους στο θέατρο ακόμη και είναι εντυπωσιακό το πόσο σας έχει προστατέψει.

Ναι είναι αλήθεια αυτό. Να σκεφτείτε ότι μόνο δύο φορές όλα αυτά τα χρόνια έχει μιλήσει για εμάς. Σε μία συνέντευξή του τότε στο ΦΑΝΤΑΖΙΟ και πρόσφατα στην εκπομπή της Βίκυς Χατζηβασιλείου όταν του έγινε αφιέρωμα.

* Πώς είναι η σχέση με τον πατέρα σας;

Άκρως ανταγωνιστική. Βασικά τσακωνόμαστε ακόμα και όταν συμφωνούμε (γελάει). Πάντα ήταν της άποψης γίνε ότι θες αρκεί να είσαι πολύ καλός σε αυτό που θα κάνεις. Θες να γίνεις ηθοποιός, γίνε αλλά εγώ σου προτείνω να μην γίνεις. Θα σε βοηθήσω όσο μπορώ αλλά μην γίνεις. Μου πέρασε κάποτε από το μυαλό γιατί είχα πάρει μέρος σε κάποιες παραγωγές. Αλλά, ποτέ δεν το ήθελα πραγματικά.
Νοιώθατε όμως μια ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι είχατε έναν άνθρωπο πίσω σας και ότι θα σας στηρίξει.
Η στήριξη ήταν και είναι ακόμα δεδομένη. Χωρίς να είναι η περίπτωση του κλασσικού Έλληνα πατέρα, η στήριξη ήταν πάντα εκεί. Δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου που να μην ήταν δίπλα μου και ο πατέρας και η μητέρα μου.