της
Βιβιάννας Βαρδή
Μια σεμνή τελετή για ένα σπουδαίο Λευκαδίτη. Τον Διονύσιο Δεβάρη. Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του δημοσιογράφου και θεατρικού συγγραφέα στην πλατεία Μαρκά είχαν την απλότητα αλλά και το μεγαλείο που αρμόζει σε μία τέτοια προσωπικότητα. Η εγγονή του Φωτεινή Βαχλιώτη και ο ανιψιός του Ερρίκος Δεβάρης ήταν εκεί για να αποδοθεί η πρέπουσα τιμή 60 χρόνια μετά το θάνατό του. Του Λευκαδίτη σημαντικού ανθρώπου του θεάτρου και της δημοσιογραφίας που άφησε εποχή και συνεργάστηκε με επίσης μεγάλα ονόματα , με ιερά τέρατα της εποχής εκείνης. Η υλοποίηση της απόφασης του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου έγινε την καλύτερη στιγμή. Δίπλα ακριβώς από το λίκνο του πνεύματος για την Λευκάδα που είναι η Βιβλιοθήκη βρίσκεται από σήμερα το απόγευμα η ορειχάλκινη προτομή, δωρεά της οικογένειας, του αείμνηστου Διονυσίου Δεβάρη. Ο γλύπτης της προτομής είναι άγνωστος στην οικογένεια η οποία αναζητά την ταυτότητά του, είναι όμως σίγουρα ένας μεγάλος καλλιτέχνης διότι έχει αποτυπώσει ακριβώς την εικόνα του Διονυσίου Δεβάρη.
” Είναι πολύ ιδιαίτερη στιγμή για εμάς διότι ο παππούς μου τιμήθηκε σήμερα από την πόλη που λάτρεψε , το νησί που χιλιοπερπάτησε και τραγούδησε. Είναι πολύ πιο συγκινητικό όμως για μένα διότι επειδή δεν τον γνώρισα , το να βρίσκεσαι σε αυτό το χώρο και να νιώθεις την τιμή που του γίνεται είναι πέρα για πέρα συγκλονιστικό. Είναι επίσης πολύ σημαντική αυτή η στιγμή μια και υλοποιώ την επιθυμία της μητέρας μου η οποία έφυγε νωρίς από τη ζωή η οποία ήθελε πολύ να έρθουν στην Λευκάδα όλα τα πράγματα του παππού μου στο Πνευματικό Κέντρο” τόνισε στο lefkadapress η εγγονή του τιμώμενου, οδοντίατρος, Φωτεινή Δεβάρη.
” Είμαι βαθιά συγκινημένος αλλά και περήφανος για την αναγνώριση του Δεβάρη. Ο τόπος του τον τίμησε με τον καλύτερο τρόπο.”, συμπλήρωσε ο ανιψιός του, αρχιτέκτονας, Ερρίκος Δεβάρης μιλώντας στο lefkadapress. Ο Ερρίκος Δεβάρης που ζει στην Αμερική έζησε με τον θείο του μέχρι και 23 ετών όπου , όπως μας τόνισε, μιλούσαν ώρες για την θρησκεία και τον μοναδικά ιδιαίτερο τρόπο που αντιλαμβανόταν η μεγάλη αυτή προσωπικότητα, την πίστη.
Για τον Διονύσιο Δεβάρη μίλησε ο δήμαρχος Λευκάδας, Κώστας Δρακονταειδής όπου μαζί με τον αντιπρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου, Σπύρο Αρβανίτη έκαναν και τα αποκαλυπτήρια της προτομής.
Διονύσιος Δεβάρης
Ο Διονύσιος Δεβάρης γεννήθηκε το 1883 στο Αργοστόλι και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Λευκάδα, όπου φοίτησε στο 4τάξιο Γυμνάσιο Λευκάδος από τη σχολική περίοδο 1896-97 έως και το 1900-01. Στη συνέχεια έζησε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες, όπως η «Ακρόπολη» και η «Βραδυνή», ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με επιτυχία και με το θέατρο, ως θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος. Πέθανε το 1955 στην Αθήνα και ετάφη στη Λευκάδα.
Ξεκίνησε ως ηθοποιός με τη «Νέα Σκηνή» του Κ. Χρηστομάνου και κατόπιν ως σκηνοθέτης και δραματουργός. Στις αρχές του 1910, στην Αμερική, όπου σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαντ, συνδέθηκε με τον Ρέημοντ Ντάνκαν αδελφό της Ισιδώρας Ντάνκαν, που μαζί με την Πηνελόπη αδελφή του Άγγελου Σικελιανού, ίδρυσαν θίασο με τον οποίο περιόδευσαν στις ΗΠΑ και στο Παρίσι, παρουσιάζοντας την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή κατά την περίοδο 1910-1912.
Στο Παρίσι τότε βρισκόταν ο Άγγελος Σικελιανός μαζί με τη σύζυγό του Εύα Πάλμερ. Στην παράσταση της «Ηλέκτρας» του Σοφοκλή που παρουσιάστηκε σε αρχαία ελληνική γλώσσα στο θέατρο «Chatelet» και στο «Trocadero» η διανομή των ρόλων είχε ως εξής: Ηλέκτρα, η Πηνελόπη Σικελιανού, Κλυταιμνήστρα, η Ελένη Σικελιανού, Χρυσόθεμις, η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού, Αίγισθος, ο Ραϋμόνδος Ντάνκαν, Ορέστης, ο Διονύσιος Δεβάρης.
Μετέφρασε στα ελληνικά το έργο «Πίστη» που αναφέρεται στους Μπαχάι, το οποίο κυκλοφόρησε το 1934. Ανέπτυξε αξιόλογη θεατρική δράση. Αρχικά στήριξε την προσπάθεια του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού στους Δελφούς και αργότερα συνεργάστηκε με τον Σωκράτη Καραντινό και τον Βασίλη Ρώτα για τη δημιουργία λαϊκού θεάτρου. Μετά την αποτυχία της προσπάθειας, μαζί με τον Κάρολο Κουν -τότε- καθηγητή αγγλικών του Κολεγίου Αθηνών, ίδρυσαν το Φθινόπωρο του 1933, τη «Λαϊκή Σκηνή», σχήμα στο οποίο συνεργάστηκε ως σκηνογράφος ο Γιάννης Τσαρούχης, όπου ανέλαβε διευθυντής. Η πρώτη εμφάνιση της Λαϊκής Σκηνής έγινε στις 20 Απριλίου 1934, με την «Ερωφίλη» του Χορτάτζη, στο Θέατρο «Ολύμπια» και τη διακήρυξη υπογράφουν ο Κάρολος Κουν, σκηνοθέτης, ο Διονύσιος Δεβάρης, διευθυντής, και ο Γιάννης Τσαρούχης, σκηνογράφος. Έγραψε λιμπρέτα οπερετών, όπως «Μις Τσάρλεστον», με μουσική Θεόφραστου Σακελλαρίδη, «Πρίγκιψ των Παρισίων», «Ειρήνη». Μετέφρασε το έργο «Ιδανική σύζυγος» θεατρικό του Όσκαρ Ουάιλντ, το 1939. Τον Αύγουστο του 2010 στα πλαίσια των Γιορτών Λόγου και Τέχνης πραγματοποιήθηκε ημερίδα – Αφιέρωμα στο Διονύσιο Δεβάρη. Το Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας με την 142/2010 απόφασή του ονόμασε την πρώτη αριστερή πάροδο της κεντρικής αγοράς μετά την κεντρική πλατεία, όπου υπήρχε το σπίτι Δεβάρη, οδό Διονυσίου Δεβάρη. Το έτος 2011 η εγγονή του κ. Φωτεινή Βαχλιώτη δώρισε στο Δήμο Λευκάδας την ορειχάλκινη κεφαλή του παππού της και το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε την τοποθέτηση της κεφαλής.
