Μια βραδιά υψηλών καλλιτεχνικών αξιώσεων παρακολούθησε το κοινό στο κατάμεστο χώρο της Φιλαρμονικής…Ήταν το καλύτερο ξεκίνημα για τη νέα διοίκηση της ΦΕΛ και τα καλύτερα γενέθλια αυτού του ιστορικού μας πολιτιστικού σωματείου. Παραμονή του Αγίου Σπυρίδωνα το 1852 η Φιλαρμονική μας κάνει την πρώτη της εμφάνιση στην Κεντρική πλατεία. Προπαραμονή και παραμονή του Αγίου Σπυρίδωνα 2017 η Φιλαρμονική δίνει δύο παραστάσεις με την Traviata του verdi και στην πρεμιέρα της συνεπαίρνει τους θεατές… Τρεις σημαντικούς μας λυρικούς την σοπράνο Ευδοκία Μωυσίδου, τον βαρύτονο Πέτρο Σαλάτα και τον τενόρο Σταύρο Σαλαμπασόπουλο συνόδεψε η Φιλαρμονική μας, υπό την μπαγκέτα του μαέστρου Κώστα Μεσσήνη και απέδωσαν με ένα μοναδικό τρόπο την συγκλονιστική αυτή όπερα… Λίγο πριν την έναρξη της μοναδικής αυτής παράστασης μίλησε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος , Πάνος Καλλίας…
Η Όπερα
Ο Βέρντι έγραψε τη μουσική για την Τραβιάτα (που σημαίνει: «η παραστρατημένη»)πάνω σε λιμπρέτο του Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, με τον οποίον είχε συνεργαστεί και για την όπερα Ριγκολέττο. Οι όπερες Ριγκολέττο (1851), Τροβατόρε(1853) και η Τραβιάτα αποτελούν την επονομαζόμενη «λαϊκή τριλογία» του Βέρντι, όπερες που γράφτηκαν από τον συνθέτη σε μια περιόδο δημιουργικής λαμπρότητας, όταν βρισκόταν σε αναζήτηση ωραίων λιμπρέτων και συναρπαστικών χαρακτήρων, πέρα από τα μέχρι τότε συνηθισμένα ιστορικά του έργα. Οι μελωδίες και των τριών αυτών έργων έγιναν σύντομα πολλοί δημοφιλείς και και κρατούν ακόμη τα σκήπτρα στις διεθνείς λυρικές σκηνές
Το έργο η Κυρία με τις καμέλιες, πάνω στο οποίο ο Βέρντι βάσισε την Τραβιάτα, είχε γραφτεί το 1848 από τον Αλέξανδρο Δουμά υιό, ένα χρόνο μετά τον θάνατο της 23χρονης Μαρί Ντι Πλεσσί, διάσημης εταίρας της εποχής εκείνης στο Παρίσι. Ο ίδιος μάλιστα ο συγγραφέας είχε σχέσεις μαζί της και από αυτήν εμπνεύστηκε το μυθιστόρημά του.
Η παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας έγινε στη σκηνή του θεάτρου «Λα Φενίτσε» της Βενετίας και δεν γνώρισε επιτυχία. Στη συνέχεια ο Βέρντι επεξεργάστηκε αρκετά κομμάτια, επιφέροντας σημαντικές αλλαγές (κυρίως στο σημείο συνάντησης του Τζίορτζιο Ζερμόν με τη Βιολέτα) και το έργο ανέβηκε πάλι στη Βενετία το 1854 στο θέατρο «Σαν Μπενεντέτο», με μαέστρο τον ίδιο τον συνθέτη και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Η αρχική αποτυχία, που ίσως να οφειλόταν και σε κακούς ερμηνευτές, δείχνει και την αμηχανία του κοινού απέναντι σε ένα μάλλον τολμηρό θέμα όπως ήταν για την εποχή εκείνη, ο έρωτας ανάμεσα σε έναν νεαρό και μια εταίρα. Το έργο ανέβηκε τα επόμενα χρόνια σε διάφορες σκηνές της Ιταλίας όπως στην Πάρμα, τη Ρώμη και τη Νάπολη, σε λογοκριμένη μορφή, ακριβώς λόγω της σκαμπρόζικης υπόθεσής του. Στη συνέχεια τα ανεβάσματα της Τραβιάτας βασίστηκαν και πάλι στην αυθεντική μορφή και κατέληξε να είναι η όπερα με τις περισσότερες παραστάσεις παγκοσμίως (στο τέλος του 2016 ο αριθμός τους έφτανε τις 4.190). Όμως, κατά πάσαν πιθανότητα, από σεμνοτυφία ο τίτλος του έργου έμεινε αμετάφραστος σε πολλές παραστάσεις εκτός Ιταλίας και έτσι πια έχει καθιερωθεί.
Στην Ελλάδα η πρώτη παράσταση της Τραβιάτας δόθηκε στην Κέρκυρα στις 29 Οκτωβρίου 1855, πριν την ένωση των Ιονίων νήσων με την Ελλάδα. Στην Αθήνα η πρώτη παράσταση δόθηκε το 1857. Η Εθνική Λυρική Σκηνή ανέβασε το έργο για πρώτη φορά στις 30 Ιουλίου 1942 στο θερινό θέατρο της Πλατείας Κλαυθμώνος.
φωτο: Μαριάννα Ζακυνθινού
