Όταν ένας νομικός που έφτασε στις ανώτατες βαθμίδες τόσο τις επιστημονικές όσο και τις πολιτικές γράφει τη μισή ποιητική του συλλογή μέσα σε 10 ημέρες τότε δικαιούται να χρησιμοποιεί τον τίτλο “Εγώ δεν είμαι ποιητής”… Και τούτο γιατί τις λέξεις της ψυχής , των αναμνήσεων, των εμπειριών, του έρωτα και της γενέθλιας γης , ξαφνικά τις βάζει σε μία περίεργη “τάξη” που γίνονται ποίηση , που αγγίζει τους αναγνώστες …όταν ο ίδιος ο ποιητής ακόμη δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έχει κάνει… Και ναι, είναι ποιητής αλλά ο ίδιος δεν το παραδέχεται… Δέχεται ακόμη το αφηγητής… Και έτσι ο Αντώνης Ρουπακιώτης έφτασε να παρουσιάζει στην Λευκάδα, την πατρίδα του την ποιητική του συλλογή με τίτλο “εγώ δεν είμαι ποιητής” . Σε μία κατάμεστη αίθουσα στο Πνευματικό Κέντρο ο π. υπουργός Δικαιοσύνης μίλησε για όλα… μέσα από τα ποιήματά του… και πρώτ’ απ’ όλα για τη Δικαιοσύνη… που υπηρέτησε αλλά και τον έρωτα που είναι η ίδια η ζωή και την απόσταση Αθάνι – ακρωτήριο Λευκάτας… Και η κατάμεστη αίθουσα παρακολουθούσε την άλλη πτυχή ενός σεμνού υπηρέτη του νόμου που προσπαθούσε να εξηγήσει ότι “εγώ δεν είμαι ποιητής / Μια τρέλα είν’ αυτή γεροντική και την πληρώνω./ Γι αυτό και μένω δέσμιος στις λέξεις εσαεί”…Φίλοι παιδικοί, συνοδοιπόροι, χωριανοί αλλά και ο απλός κόσμος που ήθελε να ακούσει τον άλλον Αντώνη Ρουπακιώτη παρακολούθησαν μέχρι τέλους την ποιητική αυτή βραδιά. Έχοντας στον πλευρό του τον δάσκαλο Κώστα Φωτεινό, την Παρασκευή Κοψιδά – Βρεττού και την Λουκία Κατωπόδη να διαβάζει ποιήματά του , δικαίωσε σίγουρα την ποιητική του συλλογή (εκδόσεις Μεταίχμιο) που στη συνέχεια με μεγάλη υπομονή και χαμόγελο υπέγραψε σε όλους όσους βρέθηκαν στο Πνευματικό Κέντρο… καλοτάξιδο…
Β.Β.
