Του
Θανάση Αγγελή
Τα βασιλικά διατάγματα και οι αναχρονιστικοί νόμοι που αφορούν τις διαδικασίες για τον θαλάσσιο τουρισμό έχουν φέρει σε απόγνωση τουριστικούς πράκτορες, μικροπλοιοκτήτες και πελάτες που φτάνουν από μακρινές χώρες στην Λευκάδα, κατά κανόνα χώρες της Ε.Ε, και καταλήγουν να περιμένουν ώρες ακόμη και μέρα ολόκληρη προκειμένου να αποπλεύσουν. Τι συμβαίνει;
Το Λιμεναρχείο Λευκάδας φτάνει κάποιες μέρες να έχει ουρές από θαλάσσιους τουρίστες οι οποίοι έχουν ναυλώσει ιστιοπλοϊκά σκάφη προκειμένου να κάνουν κάποιες ημέρες διακοπές στην περιοχή , και η γραφειοκρατία της χώρας τους αναγκάζει να χάνουν ώρες ή και μέρα ολόκληρη προκειμένου να διαπιστωθεί ακόμη και η ταυτοπροσωπία τους. Φωτογραφίες, έγγραφα και πάλι έγγραφα, και πάλι έγγραφα. Αγανακτισμένοι πια φτάνουν να μετανιώνουν που επέλεξαν τη χώρα μας ως τόπο θαλάσσιου προορισμού. Και να το κάνουμε αναλυτικότερα μια και κοντεύουμε να γίνουμε, αν δεν έχουμε γίνει διεθνώς ρεζίλι. Το 1999 ψηφίστηκε νόμος ότι πριν αποπλεύσει το σκάφος θα πρέπει ο καπετάνιος να πάει στο Λιμεναρχείο να πάρει απόπλου αφού εκεί θα ελεγχθούν τα χαρτιά του σκάφους (φάκελος ολόκληρος) , ανεξάρτητα αν το ναύλο είναι ημερήσιο και παρ ότι είχαν ελεγχθεί και την προηγούμενη ημέρα σε αντίστοιχο ναύλο. Να προσκομισθούν φωτοαντίγραφα από τα διαβατήρια των πελατών (τύφλα νάχει η συνθήκη Σένγκεν για ΕΕ) και ταυτόχρονα προσωπική παρουσία του Skipper(δεν είναι καπετάνιος) ταυτοπροσωπία, υπεύθυνη δήλωση ότι το δίπλωμα ιστιοπλοΐας είναι γνήσιο και έπεται και η συνέχεια. Πριν από λίγο καιρό δε, πήγαιναν όλοι οι επιβαίνοντες για ταυτοπροσωπία παρ΄ ΄ότι τα σκάφη αυτά δεν έχουν μόνιμο πλήρωμα. Αυτή η εφαρμογή του νόμου για skipper ( ο καπετάνιος υποχρεούται) δεν εφαρμόζεται σε όλα τα λιμεναρχεία της χώρας πλην Κέρκυρας (έμαθα ότι καταργήθηκε και εκεί) και Λευκάδας. Εδώ φυσικά είναι θέμα ερμηνείας του νόμου. Αν σκεφτούμε ότι ο έλεγχος για κάθε σκάφος είναι 15 λεπτά μικρότερος χρόνος για πλήρη έλεγχο στο φουλ της σαιζόν θα έχουμε τις ημέρες αιχμής πάνω από 200 σκάφη να θέλουν να αποπλεύσουν από την Λευκάδα και Πάλαιρο, καταλαβαίνεται τι γίνεται. Η ουρά φτάνει από τον όροφο στο δρόμο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των αρμόδιων οργάνων. Παρουσιάζεται ο ενδιαφερόμενος στις 9.00 π.μ. και ακόμη αν υπάρχουν στον έλεγχο τέσσερα αρμόδια όργανα τελειώνεις στις 17.00… Ο πελάτης έχει χάσει ήδη μια ολόκληρη ημέρα διακοπών ενώ έχει πληρώσει και ένα σεβαστό ποσόν για το ναύλο της ημέρας που έχασε. Είναι σα να θέλει κάποιος να ενοικιάσει αυτοκίνητο και να πρέπει ο οδηγός να πάει στην τροχαία να δώσει φωτοτυπίες από τα διαβατήρια αυτών που θα είναι μαζί του να δώσει φωτοτυπία για το δίπλωμά του, υπεύθυνη δήλωση ότι είναι γνήσιο, τα χαρτιά του οχήματος , τέλη κυκλοφορίας, ασφάλεια, ΚΤΕΟ , κάρτα καυσαερίων κλπ.
Ο οδηγός του λεωφορείου να πάρει τη λίστα επιβατών , τα χαρτιά του λεωφορείου και κάθε δρομολόγιο για έλεγχο στην τροχαία. Μα είναι θάλασσα θα πει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης. Ναι είναι θάλασσα αλλά όχι της εποχής Όθωνα. Τότε που ο κοπρίτης πήγαινε Κέρκυρα και υπολόγιζαν πιθανή ημερομηνία άφιξης του σκάφους μετά από τρεις ημέρες και το εκεί λιμεναρχείο να στείλει τηλεγράφημα ότι έφτασε το «Νικόλαος» του Κοπρίτη και δεν χάθηκε αύτανδρο.
Σύμφωνα με προηγούμενα στοιχεία περίπου 10.000 ναύλα την σαιζόν έχουμε στην περιοχή μαζί με την Πάλαιρο που διοικητικά για την θάλασσα ανήκει στο Λιμεναρχείο της Λευκάδας.
Του Αγίου Πνεύματος δύο λεωφορεία με περίπου 80 skipperιστιοπλοϊκών , πέρα από τα σκάφη της Λευκάδας, βρέθηκαν στο Λιμεναρχείο για απόπλου από τις εννέα το πρωί…
Όλο το προσωπικό του Λιμεναρχείου να δούλευε μόνο για τον απόπλου, καλό απόγευμα και βάλε αν θα τελείωναν. Τελικά φοβάμαι ότι εδώ σε αυτή την χώρα βάζουν δυνατό φάρμακο στους ψεκασμούς . Το τι παράπονα εκφράζουν οι τουρίστες γι αυτή την κατάσταση, δε λέγεται. Μάλιστα κάποιοι απαιτούν αποζημίωση για την ημέρα που χάνουν από τις διακοπές τους. Το χειρότερο δε είναι πως ρωτούν φίλους για άλλα λιμάνια της χώρας…
Και υπενθυμίζουμε στην υπουργό Τουρισμού. κ. Κεφαλογιάννη , ότι ό πως μπορεί να υπάρξει φέτος αύξηση έλευσης τουριστών μπορεί του χρόνου η γραφειοκρατία σας να τους κάνει να στραφούν σε άλλες χώρες πιο προηγμένες σε θέματα τουρισμού, και ειδικότερα θαλάσσιου, όπως η φίλη Τουρκία. κ. Βαρβιτσιώτη ως λάτρης της παραλίας και της θάλασσας που τώρα είστε υπουργός Ναυτιλίας και μάλιστα νέας κοπής, είναι ευκαιρία να δείξετε έργο. Βέβαια όχι σαν αυτό της λίστας Λαγκάρντ.
Κάποτε πρέπει να καταργήσετε αναχρονιστικούς νόμους που μόνο κακό κάνουν στη χώρα.
Για το συγκεκριμένο θέμα αρκεί μια ερμηνευτική οδηγία ώστε να εκλείψουν φαινόμενα που δυσφημούν τη χώρα της θάλασσας.
Ελπίζω να μην ξαναπούν αλλοδαποί τουρίστες ότι πιο γρήγορα θα τελείωναν με την γραφειοκρατία στη Β. Κορέα… παρά στην Ελλάδα. Επίσης μην μας πείτε ότι φταίει το Λιμεναρχείο γιατί ξέρουμε ότι αν συμβεί κάτι, κάποιο φουκαρά θα τραβάτε για ΕΔΕ και εξιλαστήριο θύμα. Το έχουμε ξαναδεί το έργο πρόσφατα.
Και επειδή κάποιοι που θα διαβάσουν το άρθρο μπορεί να θεωρήσουν τα παραπάνω υπερβολή, σας γνωρίζω ότι το Σάββατο 15 Ιουνίου βρέθηκα και εγώ για απόπλου με φίλους το μεσημέρι στο Λιμεναρχείο και παρά το γεγονός ότι δεν είχε πολύ κόσμο περίμενα σχεδόν μιάμιση ώρα και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του λιμενικού οργάνου, που με σωστό επαγγελματικό τρόπο αντιμετώπιζε την κατάσταση.
« Ο τουρισμός είναι εθνική υπόθεση», τάδε έφη Όλγα Κεφαλογιάννη , υπουργός τουρισμού σε πρόσφατη δήλωσή της. Δεν γνωρίζω αν η κ. υπουργός έχει καταλάβει ότι ο θαλάσσιος τουρισμός και ειδικά του γιώτινγκ – ιστιοπλοΐας, λειτουργεί με νόμους και βασιλικά διατάγματα πριν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Πιθανόν να μην έχει ενημερωθεί από τους συμβούλους της, που το λιγότερο μπορεί να χαρακτηριστούν στην πλειοψηφία άτομα άσχετα και σε κάποιες περιπτώσεις δυσπροσάρμοστα και επικίνδυνα για την μεγάλη προσπάθεια που γίνεται να αυξηθεί η έλευση τουριστών στη χώρα. Τα παραπάνω ισχύουν και για το υπουργείο Ναυτιλίας. Αν σκεφτούμε ότι το 1/3 των εσόδων της χώρας οφείλεται στον τουρισμό και δεν αλλάζουν την γραφειοκρατία που ζει και βασιλεύει λόγω Βασιλικών Διαταγμάτων, πρέπει να τους εξετάσει ψυχίατρος.
Αξίζει να κάνουμε αναφορά για το πώς λειτουργούν σε άλλες χώρες που είναι ανταγωνιστικές σε ότι αφορά τον θαλάσσιο τουρισμό και ειδικότερα στην Τουρκία. Έτσι για να μην λέμε ότι επιλέξαμε τεχνολογικά κάποια μεγάλη δύναμη . Εκεί όταν γίνεται ναύλωση κάποιου μικρού σκάφους η ενημέρωση του λιμεναρχείου γίνεται ηλεκτρονικά με e–mailμια και το σκάφος που παίρνει το ναύλο είναι καταχωρημένο σε κάποιο αρχείο που αυτόματα δείχνει αν είναι αξιόπλοο και διαθέτει τα απαραίτητα έγγραφα από την αρχή της σαιζόν. Επίσης ηλεκτρονικά αναφέρεται ο skipperκαθώς και τα υπόλοιπα μέλη . (ο skipperπολλές φορές είναι και μέλος της παρέας που ναύλωσε το σκάφος). Το οκ δίνεται και αυτό ηλεκτρονικά και το σκάφος αποπλέει. Αν τυχόν σε έλεγχο που γίνεται στη θάλασσα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αποδειχθούν ανακριβή τα στοιχεία, ναυλωτής, πλοιοκτήτης και skipperβρίσκονται αντιμέτωποι με το νόμο που προβλέπει βαριές ποινές. Δηλαδή οι πελάτες – τουρίστες της θάλασσας σε ελάχιστο χρόνο από την άφιξή τους ταξιδεύουν στη θάλασσα.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι Λευκάδα, Μεγανήσι, Κάλαμος, Καστός και γύρω περιοχές ζουν σε μεγάλο βαθμό από τον θαλάσσιο τουρισμό.
