Η Ζωή Χαλκιοπούλου είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος. Κατάφερε τα δύσκολα αλλά και έντονα συναισθήματα που προέκυψαν από την περιπέτεια με την υγεία της να τα κάνει πίνακες να τα γράψει ιστορίες σαν αυτές που διηγείται ο γεροπλάτανος και ακούνε όλα τα δέντρα και τα ζώα γύρω του αλλά με ένα μαγικό τρόπο αυτές τις διηγήσεις τις ακούμε και εμείς… Χθες το βράδυ όταν μπήκα στην αίθουσα Στάμου του Πνευματικού Κέντρου για τα εγκαίνια της έκθεσής της που θα διαρκέσει έως τις 27 Ιουλίου , παρασύρθηκα από ένα κύμα ζωντάνιας, χαρούμενων και λαμπερών εικόνων αλλά και το τεράστιο χαμόγελο της καλλιτέχνιδας. Αγαπά τα δέντρα, τον πλάτανο ιδιαίτερα και τα αποτύπωσε σε καμβά με μία μοναδική μικτή τεχνική που δένει άψογα τα σύγχρονα υλικά με τα πινέλα… Έντονες γραμμές, έντονα χρώματα , τολμηρές συνθέσεις… Για όλα αυτά που βλέπαμε αλλά και για το βιβλίο της που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο “12 ιστορίες κάτω από τον πλάτανο” μίλησε ένας άλλος της Τέχνης , φίλος και συνοδοιπόρος της Ζωής στο δύσκολο αυτό εγχείρημα… Ο Μίμης Κούρτης . Παραθέτουμε την παρουσίαση του , μια παρουσίαση που περικλείει συναισθήματα, κριτική και πολλές εικόνες:
“Γνώρισα τη Ζωή Χαλκιοπούλου στην πρώτη της έκθεση στην Λευκάδα σε αυτόν εδώ το χώρο. Αναρωτιόμουν τόσο φως στα έργα της που θα αποθηκευτεί , γιατί τόσο φως δεν καταναλώνεται σε μία έκθεση. Και να που περίσσεψε και ήρθε απόψε στον ίδιο χώρο σε μια άλλη έκθεση και φωτίζει άπλετα τους νέους πίνακές της. Θαμπωμένη η καλλιτέχνης από το αλλιώτικο πράσινο της μαγευτικής Λευκάδας, έχοντας έναν έρωτα για τα πλατάνια που αγκαλιάζουν όλο το νησί , ιδιαίτερα τα πλατάνια της Καρυάς , εμπνεύστηκε και δημιούργησε ένα μοναδικό αποτέλεσμα.
Πως φτάνει όμως σε αυτό το αποτέλεσμα; Παίρνει έναν άψυχο καμβά, έντονα χρώματα, χρυσόσκονη και γύψο… Αυτά τα υλικά στα επιδέξια χέρια της Ζωής έδωσαν την εικόνα της αισιοδοξίας και χαράς στους πίνακες της. Η καλλιτεχνική της δεξιότητα και ο ψυχισμός της έδωσαν πνοή και νόημα στα έργα της με αποτέλεσμα να έχουμε μπροστά μας ένα πλατανόδασος με δένδρα της ζωής. Δέντρα του βουνού και της θάλασσας έτοιμα να δικαιολογήσουν το λόγο ύπαρξής τους. Δέντρα βαθιά ριζωμένα, δέντρα της προσφοράς …Δέντρα που απλώνουν τα μπράτσα τους να κρεμαστούν οι ελπίδες που κινδυνεύουν να αναρριχηθούν τα όνειρα που απειλεί να παρασύρει το ποτάμι, να δεθούν γερά τα σχοινιά της τραμπάλας για να μπορούν να ακουμπούν τα παιδικά όνειρα. Μα και αυτούς που κινδυνεύουν , μα είναι άβουλοι, δε διστάζουν να τους κρατήσουν έστω, κι απ΄ τα μαλλιά προκειμένου να αποτρέψουν τα δυσάρεστα. Δέντρα ζωής στους πίνακες , δέντρα της Ζωής Χαλκιοπούλου γεμάτα υποσχέσεις , ομορφιά, όνειρα και ελπίδες.
Το φως το ζωγραφικό , όμως έμελλε να φωτίσει και ένα γεροπλάτανο που από εδώ και στο εξής θα μας μαζεύει στη σκιά του και θα μας διηγείται ιστορίες, θα τραγουδάμε μαζί του, θα λέμε τους καημούς μας. Είναι ο πλάτανος της ζωής, με ζ μικρό, που του έδωσε σάρκα και οστά, μια άλλη Ζωή, με ζ κεφαλαίο.
Και τον έπλασε έτσι στο γραπτό λόγο για να σκέπει τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές της ζωής του καθενός μας.
Σε αυτές τις 12 ιστορίες δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρει κάποιος μια προσωπική του περίπτωση ή μια ιστορία δικών του ανθρώπων. Είναι ένας σκληρός δίσκος υπολογιστή που κρατά αποθηκευμένες ιστορίες εκατοντάδων χρόνων , που όμως μοιάζουν τόσο σημερινές …Κρύβουν όμως μηνύματα δυνατά και αμέτρητα συναισθήματα.
Οι 12 ιστορίες που διηγείται ο πλάτανος δια χειρός Ζωής, είναι ιστορίες απλές και κατανοητές γεμάτες αισθήματα χαράς, πόνου, αγάπης , θανάτου. Ο θάνατος σε αυτές τις ιστορίες είναι μια φυσικά φθορά της ανθρώπινης διαδοχής. Όμως παντού καραδοκεί η ελπίδα και η αισιοδοξία που ξέρει μοναδικά και απλόχερα να χαρίζει η φύση.
Όταν ολοκλήρωσα και τη δεύτερη ανάγνωση του βιβλίου σιγουρεύτηκα για κάτι που υποψιάστηκα στην πρώτη ανάγνωση. Οι ιστορίες που περιγράφονται μου φάνηκαν όλες γνωστές σαν να τις ήξερα από παλιά , σαν να συμμετείχα στα δρώμενα που διηγούνταν. Από το βιβλίο της Ζωής συμπέρανα ότι οι πλάτανοι συνεννοούνται μεταξύ τους, ανταλλάσουν μυστικά και διηγούνται γεγονότα, όπως οι άνθρωποι…
Ζωη Χαλκιοπούλου η ζωγραφική μας γνώρισε και ο πλάτανος ήρθε να πιστοποιήσει αυτή την ειλικρινή σχέση. Έχοντας για σκέπη τον πλάτανο και τις ζωγραφιές σου . Για στολίδια θα φτιάξουμε ένα σπιτικό παγκόσμιο, ανοιχτό για όλους όσους αγαπούν την λογοτεχνία, την τέχνη …τη ζωή! Μα περισσότερο απ όλα τη Ζωή της ζωής μας….ΕΣΕΝΑ»
Βιβιάννα Βαρδή
