του Γεράσιμου Λογοθέτη
Αν και λίγο ανεπίκαιρο το θέμα λόγω των Χριστουγέννων αλλά όσο περνάνε τα χρόνια τόσο το θέμα του Φεστιβάλ γίνεται πιο σχετικό και επίκαιρο από ποτέ.
Χορεύω στο Δ.Φ.Φ.Λ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, κι εγώ κι άλλα παιδιά στο σωματείο που ήμασταν τότε φαντάζομαι και αρκετοί άλλοι χορευτές της Λευκάδας περιμέναμε πως και πώς το Φεστιβάλ! Μια μεγάλη γιορτή χορού, πολιτισμού, κουλτούρας κτλ κτλ.
Άρχισαν να περνούν τα χρόνια όλα καλά όλα ωραία, χορεύαμε, τραλαλά τραλαλό κι ήμασταν όλοι χαρούμενοι. Τουλάχιστον έτσι τα έβλεπα εγώ τα πράγματα. Δεν είναι όμως έτσι απ’ ότι αποδείχθηκε στην πορεία μέχρι να φτάσω στο σήμερα. Πλέον πλησιάζουν οι μέρες του Φεστιβάλ και λέω ωχ!.Πάλι τα ίδια τα ίδια……Παρέλαση, έναρξη, κύρια εμφάνιση, λήξη. Έχει καταντήσει σειρά ρουτίνας…..Παλιότερα η Λευκάδα θύμιζε και στους επισκέπτες και στους ντόπιους ότι είναι η βδομάδα του Φεστιβάλ. Η παρέλαση ήταν πιο <<δεμένη>>, ο κύκλος που χορεύαμε κάτω στην παραλία κάθε συγκρότημα πριν καταλήξουμε στο Πνευματικό αντικαταστάθηκε μ’ έναν μόνιμο κόμβο που πλέον χορεύουν γύρω του τα αυτοκίνητα.
Σε κάθε χωριό ο Δήμος έστελνε τα καλεσμένα συγκροτήματα και μετέδιδαν τον πολιτισμό και την κουλτούρα τους σε κάθε γωνιά του νησιού, τώρα πλέον, αυτά κοπήκανε ,σιγά μη δώσουμε λίγη ζωή στα χωριά όπως τότε…. Ο χορός της Ειρήνης που χόρευαν όλα τα συγκροτήματα πιασμένα χέρι χέρι, κι ήταν ένας κύκλος πολύχρωμος, πολυπολιτισμικός, αγνοώντας τα βήματα του καλαματιανού ενισχύοντας όμως την έννοια της Ειρήνης των Λαών, αντικαταστάθηκε από μια τυχάρπαστη χορογραφία…Έλεος!
Είναι πολλά αυτά που χω να θυμάμαι που μ’ έδεσαν με τον θεσμό του Φεστιβάλ και είναι ένα θέμα που δεν τελειώνει ποτέ! Αναφερόμενος από δω και πέρα σε όποιον δημοτικό άρχοντα ή υπάλληλο που πάτησε πάνω στις ψήφους του και τσουπ! Ασχολείται με το Φεστιβάλ. Δυστυχώς κύριοι, τον αρχαιότερο των θεσμών της Ελλάδας, ένα θεσμό που βαραίνει όλο και πιο πολύ καθώς κουβαλάει στην πλάτη του πάνω από μισό αιώνα ιστορία και <Μούχλιασε> και από Φολκλόρ τον κάναμε Ροκφόρ.
Δεν αναφέρομαι μόνο στην τωρινή δημοτική αρχή(που εύχομαι να κάνει κάτι ν’ αλλάξουν όλα αυτά)αλλά και στις προηγούμενες. Πρώτον είναι ντροπή μα το θεό να έρχονται συγκροτήματα (όσα έρχονται πλέον) απ’ όλο τον κόσμο κι εμείς να τους πετάμε κυριολεκτικά σα κρέατα μέσα στα σχολεία, να μην έχουν να κάνουν ένα μπάνιο οι Άνθρωποι Αύγουστο μήνα ,καταλήγοντας να πλένονται με το λάστιχο στο προαύλιο του σχολείου .Καλά ε, είμαστε πολύ καλοί, τι Φιλοξενία !
Δεύτερον, ας οριστεί επιτέλους απ ‘το Πνευματικό Κέντρο μια επιτροπή ώστε να διοργανώνει το Φεστιβάλ, μια επιτροπή από ανθρώπους που να έχουν ιδέα από Πολιτισμό όχι από υπαλλήλους του Δήμου που απλά δεν είχαμε τι να τους κάνουμε και τους δώσαμε μια θεσούλα, και κυρίως να χουν….ιδέα! Δεν αναφέρομαι σε καμία περίπτωση στην κα Ι. Φίλιππα που έχει δώσει τη ζωή της στο Φεστιβάλ και σίγουρα είναι απαραίτητη.
Τρίτον ,ένα θέμα που πονάει πολύ και θα πονέσει ακόμα πιο πολύ αν κάποιος πέσει και ξελαιμιαστεί πάνω στο πατάρι (το οποίο είναι σάπιο πλέον) είναι οι εγκαταστάσεις του Ανοιχτού Θεάτρου και η ασφάλεια των χορευτών. Το πατάρι τρύπιο και τα ξύλα έχουν σαπίσει απ’ τα χρόνια ,ανεβαίνεις να χορέψεις και χορεύει κι αυτό μαζί σου, τι καλό πατάρι….Φωτιά στις τουαλέτες, μπα άσε μωρέ γιατί να έχουμε φώτα, γιατί να φτιάξουμε τους χώρους να αλλάζουν τα συγκροτήματα ας τα αφήσουμε γιατί! Και το κυριότερο όλων !Πες ότι σπάει ο διάολος το ποδάρι του και μαζί του και μαζί μ’ αυτόν πέφτει και σγάζεται κι ένας χορευτής και σπάει κι αυτός το δικό του. Ανάθεμα κι αν γυρίζοντας το βλέμμα σου γύρω απ’ αυτό το ανοιχτό Θέατρο και βρεις ένα ασθενοφόρο ώστε να μπορεί να δώσει τις πρώτες βοήθειες. Βέβαια εκεί που γυρίζει το μάτι σου να βρει το ασθενοφόρο ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, τι βρίσκει; Mάντεψε! Σκουπίδια! Όχι μη μου πεις; Ναι γιατί τα σκουπίδια βγαίνουν σε διάφορα χρώματα και είναι ωραία να τα βλέπεις παντού ρε παιδί μου. Δίνουν χρώμα στο θέατρο.
Τέταρτον, θα ήθελα να αναφερθώ λίγο στην αντιμετώπιση των συγκροτημάτων του νησιού απ΄ τον Δήμο. Για να το πω λίγο απλά αν δεν ερχόταν συγγενείς, φίλοι των χορευτών του συγκροτήματος που χορεύει την κάθε μέρα μέσα στην εβδομάδα θα υπήρχε παρακολούθηση .
Το Φεστιβάλ το 1/3 του κόσμου που το παρακολουθεί τώρα. Και επιτέλους ας αντιμετωπιστούν τα σωματεία αντικειμενικά και όλα το ίδιο! Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ συμμετέχουμε (υποτίθεται) όλα με τους ίδιους κανόνες. Το τι παιχνίδια παίζονται κεκλεισμένων των θυρών και τι διακρίσεις γίνονται ξέρουν, ξέρετε και ξέρουμε όλοι μας πολύ καλά δεν είναι ανάγκη να το αναλύσουμε.
Ας θυμηθούμε λοιπόν την αρχική σημασία του θεσμού του Διεθνούς Φεστιβάλ Φολκλόρ της Λευκάδας, και ας γίνει κάτι να το ξεμουχλιάσουμε κι από το Ροκφόρ να γίνει πάλι Φολκλόρ.
<<Άν όλα τα παιδιά της γης, πιαναν γερά τα χέρια,
κορίτσια αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό,
ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολυ μεγάλος,
κι ολόκληρη τη γη μας θα αγκάλιαζε θαρρώ!>>
