ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Γιατί χτυπάνε οι καμπάνες;

Του  Θανάση Αγγελή

Ο απλός άνθρωπος που πάντα πάλευε στην ζωή με το μόχθο του για να δει μια καλύτερη μέρα , μπορεί σήμερα να νοιώθει προσωπική υπερηφάνεια.
Θεωρούσε την εργασία υποχρέωσή του για προκοπή και ευημερία που πρόσδιδε ψυχική υγεία με αυτοεκτίμηση , αξιοπρέπεια και τιμή.
Η χειρωνακτική εργασία γι’αυτόν δεν σήμαινε κατωτερότητα αλλά τουναντίον την αρχή για δικαίωμα σε ύψιστη ασφάλεια ως προς το μέλλον του. Ενθυμούμαι πριν πολλά χρόνια νεαρά να ρωτά τον φίλο μου Χριστόφορο σε ποιο γυμναστήριο γυμνάζεται και τι πρόγραμμα ακολουθεί.
– Το γυμναστήριο είναι στις Φίσσες και το πρόγραμμα που ακολουθώ καθημερινά λέγεται τσαπισμός με όργανο το μυτοτσάπι ή με τον τιναχτικό λούρο , ανάλογα με την εποχή.
Σήμερα πολλές χειρωνακτικές εργασίες φρόντισε η τεχνολογία να τις κάνει ευκολότερες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα δουλεύουν μόνο τα ρομπότ και εμείς θα τα κοιτούμε. Ίσως στο μέλλον…….
Υπάρχουν αρκετοί νέοι άνθρωποι στις μέρες μας που θέλουν να κάνουν δική τους δουλειά στον πρωτογενή τομέα. (όχι καφέ κλπ).
Απλά είναι πελαγωμένοι μετά την αεργία (όχι ανεργία) πάρα πολλών ετών.
Τους λείπουν οι γνώσεις, το θάρρος και η αυτοπεποίθηση, αποτέλεσμα της εικονικής πραγματικότητας που υπήρξε στο παρελθόν. Υπάρχουν όμως και πολλοί νέοι που θεωρούν την χειρωνακτική εργασία βρώμικη και ανεπιθύμητη, θεωρώντας τούς εαυτούς τους πολύ έξυπνους για να καταπιαστούν με τέτοιες δουλειές. Αυτοί κατά κανόνα στο τέλος όταν καταλάβουν ότι είναι λάθος αυτό που σκέπτονται θα είναι αργά για να επανορθώσουν την υπεροψία τους. Εξ άλλου ποιος λέει ότι η χειρονακτική εργασία δεν θέλει μυαλό; Αυτοί που ποτέ δεν την γνώρισαν ελέω μπαμπά ή περιουσίας- κληρονομιά.
Γέμισε η Ελλάδα αμπελοφιλόσοφους του καφέ , του facebook , της άπλας και της ξάπλας. Τα επόμενα χρόνια ότι και να συμβεί με την Ε.Ε θα είναι σκληρά από άποψη δουλειάς. Ακόμη και πείνα να έρθει αυτούς που έχουν μάθει να δουλεύουν ΚΑΙ σε χειρωνακτικές εργασίες μην τους φοβάστε.
Μόνο που αυτοί κάποια στιγμή θα πάψουν να ταΐζουν τους φυγόπονους άεργους κομφορμιστές του πληκτρολογίου. Πριν λίγα χρόνια αν έλεγες σε κάποιον να δουλέψει για 751 ευρώ η απάντηση ήταν : Kαλά, μοιάζω για Πακιστανός ;
Σήμερα το <<σχοινί>> μονό δεν φτάνει , διπλό φτάνει και περισσεύει…..
Οι καμπάνες δεν χτυπούν μόνο για χαρά χτυπούν και για λύπη αλλά πριν το τελευταίο τα σήμαντρα προειδοποιούν και όποιος θέλει ακούει. Πριν μισό αιώνα και κάτι, εκεί στην Γύρα στις αρμυρήθρες έκανε αναγκαστική προσγείωση ένα μικρό αεροπλάνο έμφορτο με ρολόγια λαθραία. Ειπώθηκε ότι ήταν του Σ.Μαρκεζίνη πολιτικού- οικονομολόγου της τότε κυβέρνησης. Έγινε πολύς ντόρος εδώ στην πόλη και μάλιστα λέγανε πως κάποιοι Λευκαδίτες πρόλαβαν και πήραν μερικά. Στην προεκλογική περίοδο που ακολούθησε τότε ο Σ. Μαρκεζίνης βρέθηκε να κάνει ομιλία στα Γιάννενα. Ενώ ήταν στο μπαλκόνι , με τα γνωστά μπλά, μπλά κάποιοι από το ακροατήριο του φώναξαν :
Για τα ρολόγια πες μας…….
Ναι θα σας πω
Έφερα και ξυπνητήρια αλλά εσείς δεν ξυπνάτε με τίποτα…..
Σήμερα όσο και καλός να είναι ο καφές ότι και να λέει η καφετζού χωρίς κοπιαστική εργασία δεν υπάρχει μέλλον.
Όσο για την αξιοπρέπεια, που όλοι σχεδόν μιλάνε σήμερα , την χάσαμε τότε που με δανεικά αγοράζαμε ακριβά αυτοκίνητα , διακοπές μπουζούκια , γκόμενες , σκάφη κλπ. Είναι λίγο αργά για δάκρυα <<Στέλλα>> εκτός και αν σοβαρευτούμε –μονιάσουμε και αρχίσουμε να παράγουμε ως άτομα και Χώρα.

Ο-ΝΗΡΙΚΟΣ