Με την παρακάτω επιστολή η Ειρήνη Δουβίτσα, ιδιοκτήτρια της artηρία , του χώρου που επί μία δεκαετία φιλοξένησε πολιτιστικές εκδηλώσεις, καλλιτέχνες και κάθε μορφής τέχνη, ανακοινώνει το κλείσιμο του χώρου:
“Φίλοι .
10 χρόνια πριν ,το φθινόπωρο του 2005 έγινε η συνάντηση χώρου, ανθρώπων ,σκέψεων και προτάσεων για την δημιουργία της ARTηρίας.
Η ARTηρία αυτά τα 10 χρόνια,γέμισε με λόγια, μουσικές, εικόνες, δράσεις και ανάσες ανθρώπων που θέλησαν να συνυπάρξουν μέσω της Τέχνης.
Προσπάθησε, αυτοσυντηρούμενη πάντα, να συμμαχήσει με τις ανάγκες των καιρών κάνοντας μικρά βήματα ,επενδύοντας στους μικρόκοσμους, που πολύ τους πίστεψε και αποκαλύπτοντας τα μισάνοιχτα παράθυρα που δίνουν δυνατότητες δημιουργίας και συνύπαρξης, απέκτησε την ταυτότητα της. Δοκιμάστηκε, εξελίχθηκε , άλλαξε και δέχτηκε την ουσιώδη κριτική που την βοήθησε να παραμείνει, ζωντανή , υγιής και έντιμη στις προθέσεις και στο αποτέλεσμα.
Φίλοι ,η ARTηρία, με 268 εκδηλώσεις σε αυτά τα 10 χρόνια, έκλεισε τον προγραμματισμένο κύκλο της.
‘Ολα όσα σε αυτό το διάστημα συνέβησαν ,ειπώθηκαν και εννοήθηκαν, οι φιλίες που δημιουργήθηκαν, οι σχέσεις εκτίμησης που αναπτύχθηκαν , οι ατέρμονες συζητήσεις γύρω από “το τραπέζι “, όλα μα όλα ,θα φυλαχθούν σαν δώρα ακριβά και πολύτιμα.
Όσο για τις ευχαριστίες, είναι όλες από καρδιάς και απευθύνονται προς όλους τους σημαντικούς προσκεκλημένους μας που μας εμπιστεύθηκαν και σε εσάς που ως κοινό στηρίξατε την προσπάθεια , τις προτάσεις μας και τις επιλογές μας. Παραλήπτης σημαντικός των ευχαριστιών είναι η Μαρίνα Λευκάδας που ήταν δίπλα μας από την πρώτη στιγμή , με τον διευθυντή της Σπύρο Δαλλό να είναι πάντα ο αρωγός που στήριζε ουσιαστικά και αποτελεσματικά. Ευχαριστίες και στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για την προβολή των εκδηλώσεων .
Ακολουθεί μια ονομαστική αναφορά των προσκεκλημένων μας και των θεματικών δράσεων όπως αυτές εξελίχθηκαν . Κάτι σαν παιχνίδι μνήμης –ανάμνησης ,μιας και πολλοί από εσάς ,
σε αυτήν την αναφορά ,κάπου θα δείτε την εικόνα σας να μας χαμογελάει , να μας σφίγγει το χέρι η να μας δίνει μια αγκαλιά .
Για τους πιστούς φίλους ,για αυτούς που μοιραστήκαμε πολλά- ξέρουν αυτοί- ευχή ,
να αφήνουν πάντα μισάνοιχτο ένα παράθυρο , να μπαίνουν τα παραμύθια και η περιέργεια μέσα. Κάπου εδώ γύρω άλλωστε θα τριγυρνάμε όλοι…
Για την ARTηρία
Ειρήνη Δουβίτσα”
