Επιστολή Μάκη Μελά και Σπύρου Τσαρλαμπά στο δήμο Κερκυραίων. Κύριοι, Στον ιστότοπο του Δήμου Κερκυραίων, και συγκεκριμένα στο λήμμα Πολιτισμός→Μουσική→Λυρικό θέατρο και στο κεφάλαιο “Οι παραστάσεις στο San Giacomo” υπάρχει παράγραφος που αναφέρει τα εξής : Το San Giacomo έχει άλλη μια «πρωτιά» στον χώρο του θεάτρου. Στις 9 Φεβρουαρίου 1833 δόθηκε η παράσταση των Σ.Ζαμπέλιου και Ν.Νικολαίδη , «Το Δάφνινο στεφάνι». Στους ηθοποιούς περιλαμβάνονταν για πρώτη φορά δύο γυναίκες, η Ακριβούλα Σταύρου και η Αικατερίνη Καμπατίνη, εννέα χρόνια πρίν εμφανιστούν γυναίκες στην αθηναική σκηνή. Τα παραπάνω αναγραφόμενα δεν ανταποκρίνονται στην ιστορική πραγματικότητα, η οποία έχει ως εξής : Στις 9 Φεβρουαρίου 1833 στο μεγάλο δωμάτιο των μαθημάτων του Γυμνασίου της Αγίας Μαύρας , δόθηκε παράσταση με μελοδραματική πράξη στη νεοελληνική γλώσσα με τίτλο «ο Δαφνοστέφανος» προς τιμήν του Φιλελεύθερου Λόρδου Νούγεντ, Λόρδου Μεγάλου Αρμοστή. Η άφιξή του στα Επτάνησα, και τον Φεβρουάριο τού 1833 στη Λευκάδα, είχε γεννήσει μεγάλες ελπίδες στο λαό της Επτανήσου και της Λευκάδας για βελτίωση της πολιτικής του κατάστασης. Συγγραφείς του έργου ήταν ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος (17 ετών , ο μετέπειτα ιστορικός και λογοτέχνης, γιός του Ιωάννη Ζαμπέλιου) και ο Ιωάννης Μαρίνος του Νικολάου (17 ετών , ο μετέπειτα πολιτικός της Ιονίου Βουλής & της Β΄ Εθνοσυνελεύσεως) και μουσουργός ο Κ.Πίκολης . Αναφορά στην παράσταση κάνει ο Σπυρίδων Δε Βιάζης (1849-1927) στη μελέτη του «Δύο μελοδραματικαί σκηναί εν Λευκάδι 1832-1833», περιοδικό «Πινακοθήκη», Τόμ.7, αρ.80 (1907). Εκεί μεταξύ άλλων αναφέρει : «Το μέρος των ποιμενίδων υπεδύθησαν λαμπρά αι δεσποινίδες Ακριβούλα του Δρος Νικολάου Σταύρου και Αικατερίνη Καμπατσίνη». (Σημείωση : η Ακριβούλα Σταύρου προήρχετο από μεγάλη οικογένεια της Λευκάδας και ήτο θυγατέρα του Sig. δοτόρ Νικολάου-Διονυσίου Σταύρου & της Μαρίας Σούρμπη ενώ η Αικατερίνη Καμπατσίνη ήτο θυγατέρα μεγάλου γαιοκτήμονα. Αμφότερες ήταν την εποχή της παράστασης 13 ετών ). Και συνεχίζει : Εν τώ Αρ. 112 της επισήμου Εφημερίδος του Ενωμένου Κράτους των Ιονικών Νήσων περί των δύο τούτων δεσποινίδων έγραφεν : «…ημείς ευχόμεθα οπού το παράδειγμά τους να συνεργήση ν’ αφαιρέση, και είναι πλέον καιρός, από ταίς οικογένειαις εκείναις ταίς πρόληψαις, οπού ως τώρα επικρατούσαν ως προς την ανατροφήν των κορασίων…». Ta πλήρη άρθρα είναι στην Gazzetta degli Stati Uniti delle Isole Jonie, Corfu 16 Febbraio 1833, Num.112, σ.4 &5 & Num.106, σ.7 & 8, Corfu 5 Gennaio 1833 (Βουλή των Ελλήνων,Ψηφιακή Βιβλιοθήκη). Ακόμη, αναφορές στις δύο παραστάσεις, που έλαβαν χώρα στην Αγία Μαύρα στις 15 Δεκεμβρίου 1832 & 9 Φεβρουαρίου 1833, κάνουν οι ιστορικοί της Λευκάδας Κωνσταντίνος Μαχαιράς («Λευκάς και Λευκάδιοι επί Αγγλικής Προστασίας (1810-1864)», σ.114-115 & 117, Κέρκυρα 1940) και Πάνος Ροντογιάννης («Ιστορία της Νήσου Λευκάδος», Τόμος Β΄,σ.358, Αθήνα 1982). Κατόπιν των ανωτέρω, και προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σχετικά με την παράσταση πού έλαβε χώρα στην Λευκάδα στις 9-2-1833, αποτελώντας «πρωτιά» με την εμφάνιση των δύο Λευκαδίων κορασίδων σε θεατρική σκηνή, εννέα χρόνια πρίν εμφανιστούν γυναίκες στην αθηναική σκηνή, παρακαλούμε να διορθώσετε την ανάρτηση στον ιστότοπό σας απαλείφοντας τη σχετική παράγραφο, δεδομένου ότι το περιεχόμενό του αναπαράγεται και από άλλους ιστότοπους με αποτέλεσμα την διάδοση μιάς ιστορικής ανακρίβειας στον παγκόσμιο ιστό. Με τιμή Γεράσιμος Ν. Μελάς Σπύρος Μ. Τσαρλαμπάς Λευκάδιοι Ιστοριοδίφες – Ερευνητές
